Psalm 142:1-7
Maskil*. Psalm Dawida. Skomponowany, gdy był on w jaskini+. Modlitwa.
142 Wołam do Jehowy o pomoc+,błagam Jehowę o łaskę.
2 Wylewam przed Nim swoje troski,mówię Mu o swojej udręce+,
3 gdy duch* we mnie słabnie.
Wtedy Ty strzeżesz mojej drogi+.
Na ścieżce, którą idę,zastawia się na mnie pułapkę.
4 Rozejrzyj się wokół mnie i zobacz,że nikt o mnie nie dba*+.
Nie mam gdzie uciec+,nikogo nie obchodzę*.
5 Jehowo, wołam o pomoc do Ciebie.
Mówię: „Ty jesteś moim schronieniem+,wszystkim, co mam w życiu*”.
6 Zwróć uwagę na moje błaganie o pomoc,bo zostałem bardzo upokorzony.
Wyratuj mnie z rąk moich prześladowców+,bo są silniejsi ode mnie.
7 Wyprowadź mnie* z lochu,żebym wysławiał Twoje imię.
Niech wokół mnie zbiorą się prawi,bo traktujesz mnie życzliwie.
Przypisy
^ Zob. Słowniczek pojęć.
^ Lub „siła”.
^ Dosł. „nikt mnie nie rozpoznaje”.
^ Lub „nie obchodzi moja dusza”.
^ Dosł. „moim działem w krainie żyjących”.
^ Lub „moją duszę”.