„Niech wasz rozsądek stanie się znany” (Filipian 4:5)

Co oznacza: W szczęśliwej rodzinie mąż i żona biorą poprawkę na błędy partnera (Rzymian 3:23). W stosunku do dzieci nie są ani zbyt rygorystyczni, ani zbyt pobłażliwi. Ustalają w domu rozsądną liczbę reguł, a niezbędnego skarcenia udzielają „w odpowiedniej mierze” (Jeremiasza 30:11).

Dlaczego jest to ważne: Biblia mówi, że „mądrość z góry jest (...) rozsądna” (Jakuba 3:17). Skoro sam Bóg nie wymaga doskonałości od niedoskonałych ludzi, to dlaczego małżonkowie mieliby oczekiwać jej od siebie nawzajem? Ciągłym wypominaniem każdego niedociągnięcia nikogo nie zmieni się na lepsze — jedynym efektem będzie narastająca uraza. Warto zatem pogodzić się z faktem, że „wszyscy (...) wielokrotnie się potykamy” (Jakuba 3:2).

Wychowywanie dzieci również wymaga rozsądku. Umiejętni rodzice nie przesadzają z karceniem i nie jest ich „trudno zadowolić” (1 Piotra 2:18). Dorastającemu dziecku, które wykazuje się odpowiedzialnością, dają coraz więcej swobody. Wiedzą, że drobiazgowe kontrolowanie życia nastolatka jest daremne. Według pewnego źródła przypomina „próby sprowadzenia deszczu za pomocą ekstatycznego tańca. Wszyscy są wykończeni, a deszcz i tak nie pada”.

Ćwiczenie: Za pomocą poniższych pytań oceń, jak dalece przejawiasz rozsądek.

▪ Kiedy twój współmałżonek ostatnio usłyszał od ciebie pochwałę?

▪ Kiedy twój współmałżonek ostatnio usłyszał od ciebie krytykę?

Postanowienia: Jeśli musiałeś się długo zastanawiać nad pierwszym pytaniem z ćwiczenia, a bez trudu odpowiedziałeś na drugie, obmyśl jakiś cel, który pomoże ci mieć rozsądniejsze oczekiwania.

Przedyskutuj z żoną/​mężem, co mogłoby sobie postanowić każde z was.

Jeśli twoje dorastające dziecko postępuje odpowiedzialnie, zastanów się, w jakich dziedzinach mógłbyś dać mu więcej swobody.

Szczerze omawiaj z nastolatkiem różne sprawy, na przykład kwestię punktualnych powrotów do domu.

[Ilustracja na stronie 7]

Rozsądny członek rodziny — tak jak rozważny kierowca — wie, że w pewnych sytuacjach należy ustąpić