Pytania czytelników

Gdzie będą przebywać demony podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa?

Biblia bezpośrednio nie odpowiada na to pytanie. Zawiera jednak informacje pozwalające wyciągnąć logiczne wnioski co do stanu, w jakim będą wtedy demony.

Zapowiadając wydarzenia, które mają się rozegrać na początku i pod koniec Millennium, apostoł Jan napisał: „I ujrzałem anioła zstępującego z nieba z kluczem od otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce. I schwytał smoka, pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan, i związał go na tysiąc lat. I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i nad nim opieczętował, żeby już nie wprowadzał w błąd narodów, aż się skończy tysiąc lat. Potem ma być wypuszczony na krótki czas” (Objawienie 20:1-3). Wersety te mówią jedynie o uwięzieniu Szatana i jego późniejszym wypuszczeniu. Nie ma tu wzmianki o demonach, ale trafny wydaje się wniosek, że gdy anioł z kluczem, czyli wyniesiony do chwały Jezus Chrystus, schwyta i uwięzi Diabła w otchłani, postąpi tak samo z demonami (Objawienie 9:11).

Kiedy w roku 1914 Jezus Chrystus został w niebie Królem, zdecydowanie wystąpił przeciwko Szatanowi i demonom. W Księdze Objawienia 12:7-9 czytamy: „I wybuchła wojna w niebie: Michał i jego aniołowie toczyli bitwę ze smokiem i toczył bitwę smok i jego aniołowie [demony], ale nie przemógł ani się już nie znalazło dla nich miejsce w niebie. Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie”. Od tamtego czasu Szatan i demony mogą działać jedynie na ziemi i w jej pobliżu. Logika podpowiada, że gdy Jezus całkowicie pozbawi Szatana możliwości działania i uwolni ludzkość od jego niegodziwego wpływu, to tak samo potraktuje demony.

Weźmy też pod uwagę pierwsze proroctwo biblijne, w którym Bóg zapowiada: „Wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie [Szatana] a niewiastę [niebiańską część organizacji Jehowy] i między twoje potomstwo [potomstwo Szatana] a jej potomstwo [Jezusa Chrystusa]. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (Rodzaju 3:15). Zmiażdżenie głowy węża symbolizuje między innymi uwięzienie Szatana w otchłani na czas Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Proroctwo wskazywało, że nieprzyjaźń zapanuje pomiędzy tym, który dokona owego zmiażdżenia, a potomstwem Szatana, czyli jego organizacją złożoną przede wszystkim z niegodziwych niewidzialnych aniołów, zwanych demonami. Rozsądny wydaje się więc wniosek, że gdy Jezus wrzuci Szatana do otchłani, to postąpi tak samo z demonami. Niegodziwe duchy dobrze wiedzą, co je czeka, o czym wyraźnie świadczy ich paniczny strach przed nadchodzącym uwięzieniem (Łukasza 8:31).

 A może jednak w Księdze Objawienia 20:1-3 nie wspomniano o demonach, gdyż zginą one w Armagedonie razem z widzialną częścią organizacji Szatana? Biblia nie potwierdza takiego wniosku. O zniszczeniu Szatana powiedziano w niej: „Diabeł, który ich wprowadzał w błąd, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie już się znajdowali zarówno bestia, jak i fałszywy prorok; i będą męczeni dzień i noc na wieki wieków” (Objawienie 20:10). Bestia i fałszywy prorok symbolizują twory polityczne stanowiące część widzialnej organizacji Szatana (Objawienie 13:1, 2, 11-14; 16:13, 14). Ulegną one zagładzie w Armagedonie, gdy Królestwo Boże zmiażdży i usunie wszystkie królestwa świata (Daniela 2:44). Z drugiej strony Biblia mówi też o „ogniu wiecznym, przygotowanym dla Diabła i jego aniołów” (Mateusza 25:41). Szatan i demony mają się znaleźć w tym samym „jeziorze ognia i siarki” co bestia i fałszywy prorok. To oznacza, że ich również spotka całkowita zagłada. Gdyby demony — potężne istoty duchowe, stanowiące niewidzialną część potomstwa Szatana — miały zginąć już podczas Armagedonu, to pojawiłyby się w opisie symbolicznego jeziora obok bestii i fałszywego proroka. Brak takiej wzmianki w Księdze Objawienia 20:10 wskazuje, że demony nie zostaną wtedy zniszczone.

Co prawda w Piśmie Świętym nigdzie nie powiedziano wprost, że demony będą uwięzione w otchłani, a potem z niej uwolnione, wiadomo jednak, iż podzielą one los Diabła. Po upływie tysiąca lat zostaną wypuszczone, by współdziałać z Szatanem, gdy ludzkość będzie poddana ostatecznej próbie. Potem razem z nim będą wrzucone do jeziora ognia — ulegną wiecznej zagładzie (Objawienie 20:7-9).

A zatem choć w Księdze Objawienia 20:1-3 wspomniano tylko o schwytaniu Szatana i wrzuceniu go do otchłani nieaktywności, logika wskazuje, że dotyczy to również jego aniołów. Ani Szatan, ani hordy demonów nie przeszkodzą Bogu, który zamierza podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa przywrócić na ziemi rajskie warunki i doprowadzić ludzkość do doskonałości.