Przejdź do zawartości

Przejdź do spisu treści

Szanuj małżeństwo — dar od Boga

Szanuj małżeństwo — dar od Boga

„Dlatego mężczyzna opuści ojca i matkę i przylgnie do swej żony, i staną się jednym ciałem” (RODZ. 2:24).

1. Dlaczego Jehowa zasługuje na nasz szacunek?

JEHOWA BÓG, Założyciel małżeństwa, z pewnością zasługuje na szacunek. Jako Stwórca, Władca i Ojciec niebiański, słusznie jest nazwany Dawcą „każdego dobrego daru i każdego doskonałego podarunku” (Jak. 1:17; Obj. 4:11). W ten sposób przejawia swą wielką miłość (1 Jana 4:8). Wszystko, co nam daje, czego nas uczy i czego wymaga, służy jedynie naszemu pożytkowi i szczęściu (Izaj. 48:17).

2. Jakich wskazówek Jehowa udzielił pierwszej młodej parze?

2 Biblia ukazuje małżeństwo jako jeden z takich ‛dobrych darów’ od Boga (Rut 1:9; 2:12). Podczas pierwszych zaślubin Jehowa udzielił młodej parze — Adamowi i Ewie — szczegółowych wskazówek pozwalających osiągnąć szczęście w małżeństwie (odczytaj Mateusza 19:4-6). Gdyby ich usłuchali, zaznawaliby wiecznej pomyślności. Oni jednak niemądrze zlekceważyli prawa Boże i ponieśli tego tragiczne konsekwencje (Rodz. 3:6-13, 16-19, 23).

3, 4. (a) Jak obecnie wiele osób zdradza brak szacunku dla małżeństwa i tym samym dla Jehowy Boga? (b) Jakie przykłady przeanalizujemy w tym artykule?

3 Podobnie jak nasi prarodzice, obecnie wielu ludzi rzadko uwzględnia w małżeństwie pouczenia Jehowy — jeśli w ogóle na nie zważa. Niektórzy całkowicie odrzucają tę świętą instytucję, a inni próbują stworzyć jej własny model, odpowiadający ich pragnieniom (Rzym. 1:24-32; 2 Tym. 3:1-5). Ignorują fakt, że małżeństwo jest darem od Boga, więc brakiem szacunku dla tego daru zdradzają brak szacunku dla jego Dawcy, Jehowy.

4 Czasami nawet niektórzy chrześcijanie tracą z oczu to, jak Jehowa zapatruje się na małżeństwo. Pewne pary decydują się na separację lub rozwód, chociaż nie mają ku temu biblijnych podstaw. Jak tego uniknąć? W jaki sposób słowa Boga zapisane w Księdze Rodzaju 2:24 pomagają chrześcijańskim małżonkom umacniać związek? I na co powinny zwracać uwagę osoby planujące się pobrać? Przeanalizujmy przykłady trzech szczęśliwych par opisanych w Biblii, ukazujące, że kluczem do trwałego małżeństwa jest szacunek dla Jehowy.

Pielęgnujcie lojalność

5, 6. Jaka sytuacja mogła być próbą dla Zachariasza i Elżbiety i jak Jehowa nagrodził ich lojalność?

5 Zachariasz i Elżbieta byli ludźmi prawymi. Oboje mieli naprawdę duchowe usposobienie. Zachariasz sumiennie wywiązywał się z obowiązków kapłańskich. Zarówno on, jak i jego żona starali się wiernie przestrzegać przepisów Prawa. Z pewnością mieli powody do zadowolenia. Ale gdyby odwiedzić ich dom w Judei, można by zobaczyć, że czegoś tam brakuje. Ta para nie miała dzieci. Elżbieta była niepłodna, a oboje byli już w podeszłym wieku (Łuk. 1:5-7).

6 W starożytnym Izraelu do posiadania potomstwa przywiązywano ogromną wagę, a rodziny były zazwyczaj liczne (1 Sam. 1:2, 6, 10; Ps. 128:3, 4). W owych czasach Izraelita mógł nawet wystąpić o rozwód, jeśli żona nie urodziła mu dzieci. Jednak wtedy postąpiłby zdradziecko. Zachariasz lojalnie został przy Elżbiecie. Żadne z nich nie szukało łatwego sposobu uwolnienia się od partnera. Chociaż bezdzietność zasmucała ich, wciąż razem służyli Jehowie. I Bóg nagrodził tę wierną postawę — za sprawą cudu w późnym wieku urodził im się syn (Łuk. 1:8-14).

7. W jaki jeszcze sposób Elżbieta dowiodła lojalności wobec męża?

7 Elżbieta okazała godną pochwały lojalność w jeszcze inny sposób. Kiedy urodziła syna, Zachariasz już od jakiegoś czasu nie mógł mówić. Stracił mowę, ponieważ nie uwierzył aniołowi Bożemu. Jednakże w jakiś sposób przekazał żonie polecenie anioła, że chłopiec ma nosić imię „Jan”. Sąsiedzi i krewni chcieli nadać dziecku imię ojca, lecz Elżbieta lojalnie poparła stanowisko męża. Powiedziała: „Ależ nie, lecz ma się nazywać Jan!” (Łuk. 1:59-63).

8, 9. (a) Jak lojalność umacnia małżeństwo? (b) W jaki sposób mąż i żona mogą okazywać lojalność?

8 Tak jak Zachariasz i Elżbieta, dzisiejsze pary małżeńskie zmagają się z rozczarowaniami i najróżniejszymi wyzwaniami. Związek, w którym brakuje lojalności, nie będzie cieszył się pomyślnością. Flirtowanie, oglądanie pornografii, cudzołóstwo i inne szkodliwe zachowania mogą nawet w udanym małżeństwie nieodwracalnie zniszczyć zaufanie. A kiedy brakuje zaufania, zaczyna słabnąć miłość. Lojalność można przyrównać do ogrodzenia, które oddziela rodzinę od intruzów oraz innych zagrożeń i zapewnia domownikom ochronę. Gdy mąż i żona są wobec siebie lojalni, mogą czuć się razem bezpiecznie i otwierać przed sobą serca, a ich miłość kwitnie. Tak więc lojalność jest nieodzowna.

9 Jehowa powiedział Adamowi: „Mężczyzna opuści ojca i matkę i przylgnie do swej żony” (Rodz. 2:24). Co to oznacza? Więzi z przyjaciółmi i krewnymi powinny ulec zmianie. Małżonkowie muszą poświęcać uwagę przede wszystkim sobie nawzajem. Nie mogą już przyznawać pierwszeństwa przyjaciołom ani krewnym kosztem nowo założonej rodziny. Nie powinni też dopuścić, by rodzice ingerowali w podejmowanie decyzji lub rozstrzyganie różnic zdań. Mąż i żona mają przylgnąć do siebie. Taki jest nakaz Boży.

10. Co pomaga małżeństwom pielęgnować lojalność?

10 Lojalność przynosi liczne korzyści nawet w rodzinach podzielonych pod względem religijnym. Siostra mająca niewierzącego męża mówi: „Jestem bardzo wdzięczna Jehowie za to, że uczy mnie, jak okazywać mężowi podporządkowanie i głęboki respekt. Dzięki lojalności już 47 lat darzymy się miłością i szacunkiem” (1 Kor. 7:10, 11; 1 Piotra 3:1, 2). Z całych sił staraj się więc, by twój partner małżeński czuł się bezpiecznie. Słowami i czynami zapewniaj, że dla ciebie jest on najważniejszą osobą na ziemi. Jeżeli tylko masz na to wpływ, niech nikt ani nic nie stanie między tobą a współmałżonkiem (odczytaj Przysłów 5:15-20). Jeannette i Ron, którzy już od 35 lat pozostają w szczęśliwym związku, stwierdzają: „Ponieważ lojalnie czynimy to, czego wymaga od nas Bóg, jesteśmy szczęśliwym, udanym małżeństwem”.

Jedność umacnia małżeństwo

11, 12. Jak Akwilas i Pryscylla współpracowali ze sobą (a) w domu? (b) w pracy zarobkowej? (c) w chrześcijańskiej służbie?

11 Apostoł Paweł, wspominając o swych bliskich przyjaciołach, Akwilasie i Pryscylli, nigdy nie wymienia ich osobno. Ta nierozłączna para jest świetnym przykładem tego, co miał na myśli Bóg, gdy powiedział, że mąż i żona staną się „jednym ciałem” (Rodz. 2:24). Akwilas i Pryscylla zawsze współpracowali ze sobą w domu, w pracy zarobkowej i w chrześcijańskiej służbie. Kiedy Paweł po raz pierwszy przybył do Koryntu, życzliwie zaprosili go do swego domu, który najwyraźniej na pewien okres stał się dla niego bazą wypadową. Później w Efezie udostępnili dom na zebrania zborowe i wspólnie pomagali wzrastać duchowo nowym, między innymi Apollosowi (Dzieje 18:2, 18-26). Następnie przenieśli się do Rzymu, gdzie również przyjmowali zbór u siebie. Potem powrócili do Efezu i umacniali tam współwyznawców (Rzym. 16:3-5).

12 Przez jakiś czas Akwilas i Pryscylla wraz z Pawłem wspólnie trudnili się wytwarzaniem namiotów. Znów małżonków tych wymieniono razem. Współpracowali bez rywalizacji i konfliktów (Dzieje 18:3). Ale ludźmi duchowymi byli niewątpliwie dlatego, że mnóstwo czasu poświęcali razem na zajęcia chrześcijańskie. Wszędzie, gdzie mieszkali — w Koryncie, Efezie czy Rzymie — dawali się poznać jako „współpracownicy w Chrystusie Jezusie” (Rzym. 16:3). Zawsze wysilali się ramię przy ramieniu w dziele głoszenia o Królestwie.

13, 14. (a) Co może zaszkodzić jedności w małżeństwie? (b) Jak małżonkowie mogą zacieśnić łączącą ich więź, aby faktycznie stać się „jednym ciałem”?

13 Wspólne cele i działania naprawdę umacniają małżeństwo (Kazn. 4:9, 10). Niestety, obecnie wiele par spędza ze sobą mało czasu. Małżonkowie pracują długie godziny z dala od siebie. Niektórzy często wyjeżdżają w delegacje lub na utrzymanie rodziny zarabiają za granicą. Nierzadko są od siebie odizolowani nawet w domu, gdyż wolne chwile poświęcają na oglądanie telewizji, hobby, sport, gry wideo lub surfowanie po Internecie. Czy podobnie jest w twoim małżeństwie? Jeśli tak, to czy możesz coś zmienić, żeby spędzać z partnerem więcej czasu? Moglibyście na przykład razem wykonywać różne codzienne czynności — przygotowywać posiłki, myć naczynia lub dbać o ogród. Warto też wspólnie opiekować się dziećmi lub niemłodymi już rodzicami.

14 Przede wszystkim regularnie angażujcie się w zajęcia związane z wielbieniem Jehowy. Wspaniałą sposobność dbania o jedność myśli i celów daje omawianie tekstu dziennego oraz wielbienie Boga w gronie rodziny. Uczestniczcie też razem w działalności kaznodziejskiej. Jeśli to możliwe, spróbujcie podjąć w tym samym czasie służbę pionierską, nawet gdybyście mogli ją pełnić jedynie przez miesiąc albo rok (odczytaj 1 Koryntian 15:58). Siostra, która wraz z mężem tak uczyniła, wspomina: „Dzięki głoszeniu mieliśmy więcej okazji, by ze sobą pobyć i naprawdę porozmawiać. Ponieważ łączył nas jeden cel, jakim jest pomaganie innym pod względem duchowym, czułam, że stanowimy zgrany zespół. Mąż stał mi się bliższy nie tylko jako partner życiowy, lecz także jako dobry przyjaciel”. Jeżeli wspólnie dążycie do wartościowych celów, wasze zainteresowania, priorytety i zwyczaje stopniowo się upodobnią. W rezultacie — wzorem Akwilasa i Pryscylli — coraz częściej będziecie myśleć, czuć i postępować jak „jedno ciało”.

Przejawiajcie duchowe usposobienie

15. Co jest kluczem do szczęścia i pomyślności w małżeństwie? Wyjaśnij to szerzej.

15 Jezus zdawał sobie sprawę, dlaczego należy przyznawać w małżeństwie pierwszeństwo Bogu. Obserwował, jak Jehowa udzielił pierwszego ślubu i jak szczęśliwa była pierwsza para ludzka, dopóki słuchała Bożych wskazówek. Osobiście widział także, ile problemów spowodowało ich zlekceważenie. Dlatego nauczając innych, powtórzył polecenie Ojca zawarte w Księdze Rodzaju 2:24. Dodał też: „Co zatem Bóg wprzągł we wspólne jarzmo, tego niech człowiek nie rozdziela” (Mat. 19:6). Tak więc kluczem do szczęścia i pomyślności w małżeństwie jest głęboki szacunek dla Jehowy. Wspaniały przykład pod tym względem stanowią ziemscy rodzice Jezusa, Józef i Maria.

16. Jak duchowe usposobienie Józefa i Marii uwidaczniało się w ich życiu rodzinnym?

16 Józef traktował Marię życzliwie i z szacunkiem. Gdy się dowiedział, że jest ona w ciąży, chciał obejść się z nią miłosiernie, nawet zanim anioł Boży wyjaśnił mu, co się wydarzyło (Mat. 1:18-20). Para ta zastosowała się do postanowienia Cezara i ściśle przestrzegała Prawa Mojżeszowego (Łuk. 2:1-5, 21, 22). Chociaż do uczestniczenia w głównych świętach religijnych w Jerozolimie zobowiązani byli jedynie mężczyźni, to każdego roku wraz z Józefem i pozostałymi członkami rodziny udawała się na nie również Maria (Powt. Pr. 16:16; Łuk. 2:41). Jak widać, owi bogobojni małżonkowie w różny sposób zabiegali o uznanie w oczach Stwórcy i okazywali głębokie docenianie spraw duchowych. Nic dziwnego, że Jehowa właśnie im powierzył opiekę nad swym Synem w początkowym okresie jego ziemskiego życia.

17, 18. (a) W jaki sposób małżonkowie mogą podporządkowywać życie rodzinne sprawom duchowym? (b) Jakie korzyści im to przyniesie?

17 Czy wasze życie rodzinne również jest podporządkowane sprawom duchowym? Na przykład czy przed podjęciem ważnych decyzji analizujecie zasady biblijne, zwracacie się do Boga w modlitwie i zasięgacie rady dojrzałych chrześcijan? A może rozwiązując problemy, kierujecie się własnymi odczuciami lub tym, co myślą krewni i przyjaciele? Czy staracie się wprowadzać w czyn praktyczne wskazówki publikowane przez niewolnika na temat małżeństwa i życia rodzinnego? A może po prostu dostosowujecie się do miejscowych zwyczajów lub słuchacie popularnych świeckich porad? Czy regularnie wspólnie się modlicie i studiujecie, wytyczacie sobie cele duchowe i analizujecie waszą hierarchię wartości?

18 Wspominając 50 lat szczęśliwego małżeństwa, Ray mówi: „Nigdy nie napotkaliśmy problemu, którego nie dałoby się przezwyciężyć, gdyż zabiegamy o to, by Jehowa był częścią naszego ‚sznura potrójnego’” (odczytaj Kaznodziei 4:12). Trina i Danny to potwierdzają: „Im dłużej razem służymy Bogu, tym nasz związek staje się mocniejszy”. Są udanym małżeństwem już ponad 34 lata. Gdy w rodzinie zawsze przyznajecie pierwszeństwo Jehowie, On pomoże wam osiągnąć szczęście i będzie wam obficie błogosławił (Ps. 127:1).

Zawsze szanuj dar od Boga

19. W jakim celu Bóg ustanowił instytucję małżeństwa?

19 Obecnie wiele osób koncentruje się wyłącznie na własnym szczęściu, ale słudzy Jehowy patrzą na sprawy inaczej. Wiedzą, że małżeństwo jest darem od Boga służącym realizacji Jego zamierzenia (Rodz. 1:26-28). Gdyby Adam i Ewa uszanowali ten dar, cała ziemia stałaby się rajem i napełniła szczęśliwymi, prawymi chwalcami Boga.

20, 21. (a) Dlaczego powinniśmy traktować małżeństwo jak świętą instytucję? (b) Jaki dar omówimy za tydzień?

20 Nade wszystko prawdziwi chrześcijanie traktują małżeństwo jako sposobność przysparzania czci Jehowie (odczytaj 1 Koryntian 10:31). Jak się przekonaliśmy, zespala je lojalność, jedność i przejawianie duchowego usposobienia. Zatem niezależnie od tego, czy dopiero planujemy małżeństwo, czy też je umacniamy albo próbujemy uratować, musimy zdawać sobie sprawę, czym ono jest — ustanowioną przez Boga świętą instytucją. Pamiętanie o tym pobudzi nas do robienia wszystkiego, co w naszej mocy, aby w kwestiach dotyczących tego wyjątkowego związku podejmować decyzje na podstawie Słowa Bożego. W ten sposób okazujemy szacunek nie tylko dla samego daru małżeństwa, lecz także dla jego Dawcy, Jehowy Boga.

21 Oczywiście małżeństwo nie jest jedynym darem od Jehowy. Nie jest też jedyną drogą do szczęścia. W następnym artykule omówimy inny cenny dar od Boga — stan wolny.

Jak byś odpowiedział?

• Jak lojalność powinna wpływać na chrześcijańskie małżeństwa?

• Dlaczego wspólna praca jednoczy małżonków?

• W jaki sposób pary małżeńskie mogą podporządkowywać swe życie sprawom duchowym?

• Jak możemy okazać szacunek Jehowie, Założycielowi małżeństwa?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 15]

Wspólne zajęcia jednoczą małżonków