„Do wszystkiego mam siłę dzięki temu, który mi udziela mocy” (FILIP. 4:13).

1. Dlaczego słudzy Jehowy napotykają tak wiele prób?

SŁUG Jehowy nigdy nie omijały próby. Powodem niektórych jest nasza niedoskonałość lub obecny system rzeczy. Inne wynikają z nieprzyjaźni między sługami Boga a Jego wrogami (Rodz. 3:15). Od początków dziejów ludzkości Jehowa pomaga swym wiernym czcicielom znosić prześladowania religijne, opierać się szkodliwej presji otoczenia i radzić sobie z innymi przeciwnościami. Jego święty duch może umocnić do tego również nas.

Umocnieni do znoszenia prześladowań religijnych

2. Co jest celem prześladowań religijnych i jakie formy mogą one przybierać?

² Prześladowania religijne to szykany lub represje stosowane wobec osób o innych wierzeniach. Celem takich prześladowań jest stłumienie jakichś poglądów, zapobieżenie ich rozprzestrzenianiu lub złamanie lojalności wyznających je ludzi. Mogą przybierać różne formy — czasem jawne, a kiedy indziej skryte. Biblia przyrównuje taktykę Szatana do sposobu, w jaki atakuje lew i kobra (odczytaj Psalm 91:13).

3. Jakie prześladowania przypominają taktykę lwa, a jakie — kobry?

³ Niczym rozjuszony lew, Szatan często przypuszcza otwarte, frontalne ataki, wykorzystując takie środki, jak użycie siły, uwięzienie lub zakaz naszej działalności (Ps. 94:20). O licznych przykładach jego taktyki możemy przeczytać w Roczniku Świadków Jehowy, opisującym nowożytne dzieje ludu Bożego. W wielu miejscach rozzuchwalony motłoch, nierzadko podjudzany przez duchownych  lub fanatyków politycznych, wyrządzał sługom Jehowy krzywdę. Niektórzy ulegli tym iście lwim atakom. Diabeł poluje też jak kobra — działa z ukrycia, zatruwając umysły ludzi i zwodząc ich, by postępowali pod jego dyktando. Chce nas osłabić i skalać pod względem duchowym. Ale dzięki wsparciu świętego ducha Bożego możemy przetrwać oba te rodzaje prześladowań.

4, 5. Jak można najlepiej przygotować się na prześladowania i dlaczego? Podaj przykład.

⁴ Wyobrażanie sobie różnych scenariuszy ewentualnych prześladowań nie jest najlepszym sposobem przygotowania się na nie. Nie wiemy, jak potoczą się wydarzenia, więc niewiele zyskamy, zamartwiając się o rzeczy, które mogą nigdy nie nastąpić. Jest jednak coś, co możemy robić. Większość tych, którzy wytrwali w prześladowaniach, zawdzięcza to rozmyślaniu o wierności lojalnych sług Bożych opisanych w Biblii oraz o naukach i przykładzie Jezusa. W efekcie osoby takie pogłębiły swą miłość do Jehowy, a to pomagało im przezwyciężać napotykane próby.

⁵ Rozważmy przykład naszych dwóch sióstr z Malawi. Rozjuszony tłum próbował zmusić je do wykupienia legitymacji partyjnych. Pobito je, rozebrano do naga i straszono, że zostaną zgwałcone. Kłamliwie powiedziano im też, że członkowie rodziny Betel już wykupili legitymacje. Jak zareagowały siostry? Odpowiedziały: „Służymy wyłącznie Jehowie Bogu. Jeśli bracia w Biurze Oddziału wykupili legitymacje, nie ma to dla nas żadnego znaczenia. Nie pójdziemy na kompromis, choćbyście mieli nas zabić!”. Siostry były nieugięte i w końcu pozwolono im odejść.

6, 7. Jak Jehowa umacnia swych sług do znoszenia prześladowań?

⁶ Apostoł Paweł wspomniał, że chrześcijanie w Tesalonice przyjęli prawdę „w ogromnym ucisku”, ale „z radością ducha świętego” (1 Tes. 1:6). I rzeczywiście wielu dawniejszych i dzisiejszych sług Bożych, którzy przechodzili prześladowania, zauważyło, że w kulminacyjnym momencie takiej próby doświadczali wewnętrznego pokoju, będącego owocem ducha świętego (Gal. 5:22). Pokój ten z kolei pomagał im strzec serc i władz umysłowych. Jehowa istotnie używa swej czynnej siły, by wierne Mu osoby uzdolnić do radzenia sobie w obliczu prób i do podejmowania w takich chwilach mądrych decyzji *.

⁷ Postronni obserwatorzy mogą być zdumieni, z jaką determinacją chwalcy Jehowy zachowują niezłomność nawet w obliczu zaciekłych prześladowań. Świadkowie niejednokrotnie zdawali się mieć nadludzkie siły, i faktycznie je mieli. Apostoł Piotr zapewnia: „Jeżeli was lżą ze względu na imię Chrystusa, to jesteście szczęśliwi, ponieważ spoczywa na was duch chwały, duch Boga” (1 Piotra 4:14). Okoliczność, że jesteśmy szykanowani za trzymanie się prawych mierników, stanowi dowód, że cieszymy się uznaniem Bożym (Mat. 5:10-12; Jana 15:20). A gdy dostrzegamy, że Jehowa nam błogosławi, odczuwamy ogromną radość!

Umocnieni do opierania się presji otoczenia

8. (a) Dzięki czemu Jozue i Kaleb zdołali przeciwstawić się presji otoczenia? (b) Czego uczymy się z ich przykładu?

⁸ Do subtelniejszych form sprzeciwu, z jakimi się spotykamy, należy negatywny wpływ otoczenia. Ponieważ jednak duch Jehowy jest o wiele silniejszy niż duch tego świata, możemy stawić czoło ludziom, którzy nas wyszydzają, szkalują lub próbują zmusić do przyjęcia ich norm. Dzięki czemu  na przykład Jozue i Kaleb zdołali się przeciwstawić opinii pozostałych dziesięciu zwiadowców wysłanych do ziemi Kanaan? Duch święty rozbudził w nich „innego ducha”, czyli odmienne nastawienie umysłu (odczytaj Liczb 13:30; 14:6-10, 24).

9. Dlaczego chrześcijanie powinni być gotowi odróżniać się od ogółu?

⁹ Podobnie duch święty uzdolnił apostołów Jezusa, by okazywali posłuszeństwo Bogu, a nie ludziom uważanym przez ogół za nauczycieli religii prawdziwej (Dzieje 4:21, 31; 5:29, 32). Większość woli iść za tłumem, by w ten sposób unikać konfrontacji czy konfliktów. Ale prawdziwi chrześcijanie często muszą bronić tego, co słuszne. W takich sytuacjach dzięki wsparciu czynnej siły Bożej nie obawiają się być inni (2 Tym. 1:7). Omówmy jedną z dziedzin, w której nie możemy poddać się wpływowi otoczenia.

10. Z jaką trudną sytuacją muszą się niekiedy zmierzyć chrześcijanie?

¹⁰ Niektórzy młodzi stają przed dylematem, co zrobić, gdy dowiadują się o niebiblijnym postępowaniu przyjaciela. Mogą sądzić, że poproszenie o duchową pomoc dla niego naruszy niepisaną zasadę dyskrecji. Kierując się źle pojętą lojalnością, nie chcą powiedzieć o problemie. A sam grzesznik może wręcz nalegać, by nie wyjawili jego grzechu. Oczywiście taka sytuacja przytrafia się nie tylko ludziom młodym. Dorosłym też nie zawsze jest łatwo podejść do starszych, by ujawnić błąd przyjaciela lub krewnego. Jak jednak prawdziwi chrześcijanie powinni reagować w takich okolicznościach?

11, 12. Jak najlepiej jest zareagować, gdy członek zboru nalega, byś nie wyjawił jego złego postępowania? Dlaczego tak odpowiadasz?

¹¹ Wyobraźmy sobie następujące zdarzenie. Młody brat imieniem Rafał dowiaduje się, że Damian, jego przyjaciel ze zboru, ma zwyczaj oglądać pornografię. Rafał mówi mu, że bardzo się tym niepokoi. Ale Damian lekceważy jego słowa. Zachęcany do porozmawiania o problemie ze starszymi odpowiada, że jeśli Rafał jest prawdziwym przyjacielem, to nikomu nic nie powie. Czy w takiej sytuacji Rafał powinien się obawiać utraty przyjaciela lub martwić o to, komu starsi uwierzą, gdyby Damian wszystkiemu zaprzeczył? Jeżeli jednak nikomu nie wyjawi problemu, nie zostanie on rozwiązany. Istnieje nawet ryzyko, że Damian utraci więź z Jehową. Rafał postąpi mądrze, jeśli będzie pamiętał, że „drżenie przed człowiekiem zastawia sidło, lecz kto ufa Jehowie, znajdzie ochronę” (Prz. 29:25). Co więc mógłby jeszcze zrobić? Mógłby znów życzliwie i otwarcie porozmawiać z Damianem. Oczywiście będzie to wymagało odwagi. Być może tym razem przyjaciel zechce podjąć temat. Rafał powinien ponownie zachęcić go do zwrócenia się do starszych i powiedzieć mu, że jeśli w rozsądnym czasie tego  nie zrobi, sam ich o wszystkim powiadomi (Kapł. 5:1).

¹² Jeżeli kiedykolwiek znalazłeś się w takiej sytuacji, przyjaciel w pierwszej chwili mógł nie docenić twoich starań. Z czasem jednak może zrozumieć, że działałeś w jego najlepszym interesie. Gdy grzesznik otrzyma pomoc i ją przyjmie, prawdopodobnie będzie ci już zawsze wdzięczny za odwagę i lojalność. Ale jeśli się na ciebie obrazi, to czy rzeczywiście potrzebujesz takiej przyjaźni? Najbardziej powinno nam zależeć na przychylności naszego największego Przyjaciela, Jehowy. Kiedy przyznajemy Mu pierwsze miejsce w życiu, inni kochający Go ludzie będą szanować naszą lojalność i staną się dla nas prawdziwymi przyjaciółmi. Nigdy nie zostawiajmy w zborze miejsca Diabłu, ponieważ zasmucalibyśmy wtedy świętego ducha Jehowy. Działajmy w zgodzie z tym duchem, dbając o czystość zboru (Efez. 4:27, 30).

Umocnieni do pokonania każdej przeciwności

13. Jakie przeciwności spotykają sług Jehowy i dlaczego są tak liczne?

¹³ Spotykają nas różne przeciwności — między innymi kłopoty finansowe, utrata pracy, klęski żywiołowe, choroby, śmierć kogoś bliskiego. Ponieważ żyjemy w „krytycznych czasach”, prędzej czy później każdego z nas czeka jakaś próba (2 Tym. 3:1). Ważne jest, żebyśmy nie wpadli wtedy w panikę. Duch święty może nas umocnić do wytrwania nawet w najtrudniejszej sytuacji.

14. Dzięki czemu Hiob wytrwał w próbach?

¹⁴ Na Hioba spadła lawina tragedii. Stracił dobytek, dzieci, przyjaciół, zdrowie, a jego żona przestała ufać Jehowie (Hioba 1:13-19; 2:7-9). Znalazł jednak prawdziwego pocieszyciela w osobie Elihu. Sedno wypowiedzi Elihu, podobnie jak słów skierowanych do Hioba przez Jehowę, można ująć następująco: „Stój i zważaj na zdumiewające dzieła Boże” (Hioba 37:14). Co pomogło Hiobowi ostać się w próbach? I co nam pomoże wytrwać? Pamiętanie i rozmyślanie o różnych przejawach mocy Jehowy i działania Jego świętego ducha (Hioba 38:1-41; 42:1, 2). Być może przypominamy sobie chwile, w których dostrzegaliśmy, jak Bóg interesuje się nami osobiście. On niezmiennie się o nas troszczy.

15. Skąd Paweł czerpał siły do znoszenia prób?

¹⁵ Apostoł Paweł ze względu na swą wiarę wycierpiał naprawdę wiele, a często nawet narażał życie (2 Kor. 11:23-28). Dzięki czemu zachowywał równowagę i stabilność emocjonalną w tych trudnych chwilach? Modlił się i niezachwianie polegał na Jehowie. W okresie, gdy przechodził próby, które potem najwyraźniej skończyły się jego męczeńską śmiercią, napisał: „Pan stał przy mnie i tchnął we mnie moc, aby się przeze mnie dopełniło głoszenie i by mogły je usłyszeć wszystkie narody; i zostałem wyzwolony z paszczy lwa” (2 Tym. 4:17). A zatem na podstawie własnych przeżyć apostoł mógł zapewnić współwyznawców, że nie muszą  się o nic zamartwiać (odczytaj Filipian 4:6, 7, 13).

16, 17. Podaj przykład, jak Jehowa umacnia dziś swych sług do znoszenia przeciwności.

¹⁶ O tym, jak Jehowa troszczy się o swój lud, przekonała się pionierka imieniem Roxana. Gdy poprosiła o kilkudniowy urlop na zgromadzenie Świadków Jehowy, pracodawca ze złością odparł, że jeśli na nie pojedzie, to pożegna się z pracą. Roxana jednak pojechała i żarliwie modliła się o utrzymanie posady. Modlitwa dała jej wewnętrzny spokój. Ale w poniedziałek zgodnie z zapowiedzią szef zwolnił Roxanę. Pionierka bardzo się tym przejęła. Potrzebowała zatrudnienia, bo choć mało zarabiała, środki te pomagały utrzymać rodzinę. Jeszcze raz się pomodliła i doszła do wniosku, że skoro Bóg zatroszczył się na zgromadzeniu o jej potrzeby duchowe, to potrafi też zadbać o potrzeby materialne. Wracając do domu, zauważyła napis „Zatrudnimy od zaraz” — poszukiwano osób mających doświadczenie w obsługiwaniu przemysłowych maszyn do szycia. Roxana się zgłosiła. Kierownik wiedział, że nie ma ona doświadczenia w tej dziedzinie, ale mimo to przyjął ją na warunkach prawie dwukrotnie lepszych, niż miała w poprzedniej firmie. Pionierka uznała, że jej modlitwy zostały wysłuchane. Lecz największym błogosławieństwem było to, że mogła podzielić się dobrą nowiną z kilkorgiem współpracowników. Pięcioro z nich, w tym wspomniany kierownik, poznało prawdę i zgłosiło się do chrztu.

¹⁷ Czasami może się nam wydawać, że nasze modlitwy nie są wysłuchiwane — a przynajmniej nie od razu albo nie w sposób, jakiego byśmy oczekiwali. Jeśli tak się rzeczy mają, niewątpliwie są ku temu powody. Jehowa dobrze je zna, natomiast my prawdopodobnie dowiemy się o nich w przyszłości. Jednego możemy być pewni — Bóg nie opuszcza swoich wiernych chwalców (Hebr. 6:10).

Pomoc, dzięki której znosimy próby i odpieramy pokusy

18, 19. (a) Dlaczego nie dziwi nas, że napotykamy próby i pokusy? (b) Dzięki czemu zdołamy wyjść zwycięsko z prób?

¹⁸ Chrześcijanie nie dziwią się temu, że muszą się opierać pokusom, zniechęceniu, prześladowaniom i presji otoczenia. Świat jest nastawiony wrogo wobec sług Bożych (Jana 15:17-19). Jednak duch święty może nas uzdolnić do sprostania wszystkim wyzwaniom, jakie napotykamy w służbie dla Boga. Jehowa nie dopuści, byśmy byli kuszeni ponad to, co możemy znieść (1 Kor. 10:13). Nigdy nas nie pozostawi ani nie opuści (Hebr. 13:5). Posłuszeństwo Jego natchnionemu Słowu chroni i umacnia. Ponadto duch Boży potrafi pobudzić współwyznawców do udzielenia nam pomocy, jakiej w danym momencie najbardziej potrzebujemy.

¹⁹ Obyśmy wszyscy dalej zabiegali o świętego ducha Jehowy poprzez modlitwę i studium Biblii. Wciąż służmy Bogu „umocnieni wszelką mocą stosownie do jego chwalebnej potęgi, by w pełni wytrwać i z radością okazywać wielkoduszną cierpliwość” (Kol. 1:11).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Jak możesz się przygotować do znoszenia prześladowań?

• Jak powinieneś postąpić, gdy ktoś nalega, byś nie wyjawił jego złego postępowania?

• Czego możesz być pewien niezależnie od tego, z jakimi przeciwnościami się zmagasz?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 28]

Czego się uczymy od Jozuego i Kaleba?

[Ilustracja na stronie 29]

Jak pomóc przyjacielowi, który robi coś złego?