Miłość to głębokie uczucie do drugiej osoby. Jeśli kogoś kochamy, potwierdzamy to słowami i postępowaniem — nawet jeśli musimy zdobyć się na pewne poświęcenia.

Mojżesz dawał wyraźne dowody, że kocha Boga. Przypomnijmy sobie słowa zapisane w Liście 1 Jana 5:3: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań”. Mojżesz żył według takiej zasady. Cokolwiek Bóg mu zlecił, posłusznie to wykonywał — od zadania tak przytłaczającego, jak stawienie się przed obliczem potężnego faraona, po tak na pozór proste, jak wyciągnięcie laski nad Morzem Czerwonym. Niezależnie od stopnia trudności zadania ‛czynił właśnie tak, jak mu nakazywał Jehowa’ (Wyjścia 40:16).

Ponadto Mojżesz okazywał miłość swoim rodakom. Izraelici wiedzieli, że posługuje się nim Jehowa, przychodzili więc do niego z najróżniejszymi problemami. W Biblii czytamy: „Lud stał przed Mojżeszem od rana do wieczora” (Wyjścia 18:13-16). Nietrudno sobie wyobrazić, jak wyczerpujące musiało być dla niego słuchanie godzinami o troskach, które Izraelici przerzucali na jego barki! Mimo to chętnie pomagał ludziom, których darzył przecież miłością.

Mojżesz nie tylko ich wysłuchiwał, ale też się za nich modlił — i to nawet za tych, którzy źle go potraktowali! Na przykład gdy jego siostra, Miriam, zaczęła przeciw niemu szemrać, Jehowa poraził ją trądem. Mojżesz wcale się z tego nie ucieszył, co więcej, natychmiast wstawił się za nią, błagając: „Boże, proszę! Uzdrów ją, proszę!” (Liczb 12:13). Tylko miłość mogła go skłonić do tak niesamolubnej modlitwy.

Możemy naśladować Mojżesza, rozwijając w sobie głęboką miłość do Boga. Pobudzi nas ona do tego, żeby „z serca” przestrzegać Jego przykazań (Rzymian 6:17). Nasze szczere posłuszeństwo będzie ogromnie Go cieszyć (Przysłów 27:11). Jednak sami także odniesiemy z tego pożytek. Gdy do służenia Bogu skłania nas niekłamana miłość, nie tylko postępujemy właściwie, ale też odczuwamy z tego powodu radość! (Psalm 100:2).

Poza tym możemy podobnie jak Mojżesz darzyć niesamolubną miłością innych ludzi. Kiedy ktoś ze znajomych lub bliskich dzieli się z nami swoimi zmartwieniami, miłość pobudzi nas do: 1) słuchania go z uwagą, 2) wczuwania się w jego położenie i 3) okazania mu swej troski.

Możemy również tak jak Mojżesz modlić się za tych, których kochamy. Czasem gdy ktoś zwierza nam się ze swoich problemów, czujemy się bezradni. W takiej sytuacji może nawet mówimy: „Żałuję, że nie mogę dla ciebie wiele zrobić — mogę się tylko modlić”. Ale pamiętajmy: „Modlitwa sprawiedliwego jest potężna i skuteczna” (Jakuba 5:16, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu). Nasze modlitwy mogą skłonić Jehowę do zrobienia dla danej osoby czegoś, czego w przeciwnym razie by nie uczynił. Czy więc modlitwy nie są najlepszą formą pomocy dla naszych bliskich? *

Zapewne przekonałeś się, że od Mojżesza możemy się dużo nauczyć. Chociaż był zwykłym człowiekiem, dał nam niezwykły przykład wiary, pokory i miłości. Im bardziej staramy się brać z niego wzór, tym więcej wynika z tego korzyści — dla nas samych oraz dla naszego otoczenia (Rzymian 15:4).