Damian: Dobrze pana znowu widzieć, panie Piotrze. Bardzo lubię nasze cotygodniowe rozmowy o Biblii *. Co u pana słychać?

Piotr: Dziękuję, wszystko w porządku.

Damian: Cieszę się. Ostatnio rozmawialiśmy o tym, dlaczego Świadkowie Jehowy twierdzą, że Królestwo Boże zaczęło panować w roku 1914 *. Ustaliliśmy, że kluczowe argumenty znajdują się w proroctwie z 4 rozdziału Księgi Daniela. Czy pamięta pan, o czym jest tam mowa?

Piotr: O wielkim drzewie ze snu króla Nebukadneccara.

Damian: Zgadza się. W swoim śnie Nebukadneccar zobaczył ogromne drzewo, które sięgało nieba. Usłyszał, jak Boży posłaniec kazał je ściąć, ale pień z korzeniami zostawić w ziemi. Po „siedmiu czasach” drzewo miało odrosnąć *. Powiedzieliśmy też, że to proroctwo ma dwa spełnienia. Przypomina pan sobie, jakie było pierwsze?

Piotr: Chyba chodziło o samego Nebukadneccara. Przez siedem lat był obłąkany.

Damian: Właśnie. Dlatego jego władza została przerwana. Drugie spełnienie dotyczy rządów Boga, które w pewnym sensie również zostały przerwane na „siedem czasów”. Okres ten rozpoczął się w roku 607 p.n.e., kiedy zburzono Jerozolimę. Od tamtej pory na ziemi nie było już królów, którzy reprezentowali Boga przed Jego ludem. Ale po „siedmiu czasach” Bóg miał wyznaczyć nowego Władcę — kogoś w niebie. Inaczej mówiąc, koniec „siedmiu czasów” oznaczał początek panowania niebiańskiego Królestwa Bożego. Tak więc omówiliśmy już, kiedy „siedem czasów” się rozpoczęło. Jeżeli ustalimy, jak długo trwał ten okres, to dowiemy się, kiedy Królestwo Boże zaczęło panować. Czy wszystko jest dla pana zrozumiałe?

Piotr: Tak, przydała mi się ta powtórka.

Damian: Świetnie. To teraz zastanówmy się, ile trwało „siedem czasów”. Przed przyjściem poczytałem trochę na ten temat, żeby przypomnieć sobie główne myśli. Postaram się je panu wyjaśnić najlepiej, jak potrafię.

Piotr: Dobrze.

Damian: W pierwszym spełnieniu tego proroctwa, dotyczącym Nebukadneccara, „siedem czasów” najwyraźniej oznaczało siedem lat. Ale w drugim spełnieniu, które dotyczyło Królestwa Bożego, „siedem czasów” musi oznaczać dużo dłuższy okres.

Piotr: Dlaczego?

Damian: Jak pamiętamy, „siedem czasów” rozpoczęło się w 607 roku p.n.e., kiedy została zburzona Jerozolima. Ale po siedmiu latach, czyli w roku 600 p.n.e., nie wydarzyło się nic istotnego, co miałoby związek z Królestwem Bożym. Poza tym, jak powiedzieliśmy poprzednim razem, setki lat później Jezus wskazał, że „siedem czasów” jeszcze się nie skończyło.

Piotr: Tak, teraz sobie przypominam.

Damian: Stąd wniosek, że musi to być okres o wiele dłuższy niż po prostu siedem lat.

Piotr: To znaczy?

Damian: Księga Objawienia, która jest ściśle związana z Księgą Daniela, pomaga nam dokładnie ustalić długość „siedmiu czasów”. Jest tam mowa, że trzy i pół „czasu” to 1260 dni *. A więc „siedem czasów” — czyli dwa razy tyle — to 2520 dni. Czy dalej wszystko jest dla pana jasne?

Piotr: Raczej tak. Nie rozumiem jednak, jak to pokazuje, że Królestwo Boże zaczęło panować w roku 1914.

Damian: No to zobaczmy, jak to ze sobą powiązać. Nieraz w proroctwach biblijnych dzień symbolizuje rok *. Jeśli zastosujemy zasadę „dzień za rok”, to „siedem czasów” trwałoby 2520 lat. Licząc je od roku 607 p.n.e., dochodzimy do roku 1914 *. I tak ustaliliśmy, że właśnie w tym roku — czyli wtedy, gdy „siedem czasów” dobiegło końca — Jezus objął władzę jako Król w Królestwie Bożym. Warto też zauważyć, że od roku 1914 na świecie mają miejsce wydarzenia, które Biblia zapowiadała na dni ostatnie.

Piotr: Jakie wydarzenia?

Damian: Proszę zwrócić uwagę na słowa zapisane w Mateusza 24:7. Jezus wskazał tutaj, co się będzie działo po tym, jak obejmie władzę: „Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą też niedobory żywności i trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim”. Zauważmy, że Jezus zapowiedział niedobory żywności i trzęsienia ziemi. W ostatnim stuleciu było mnóstwo takich nieszczęść, prawda?

Piotr: Racja.

Damian: W tym wersecie Jezus zapowiedział też, że podczas jego obecności jako Władcy w Królestwie Bożym będą wybuchać wojny. I nie chodzi tu o konflikty lokalne. Z Księgi Objawienia wynika, że miały objąć całą ziemię *. Pamięta pan, kiedy rozpoczęła się I wojna światowa?

Piotr: W 1914 — czyli wtedy, kiedy zaczął panować Jezus! Teraz widzę związek.

 Damian: Kiedy zbierzemy wszystkie elementy razem — to znaczy proroctwo o „siedmiu czasach” i inne proroctwa o czasie końca — uzyskujemy pełny obraz sytuacji. Świadkowie Jehowy są przekonani, że Jezus zaczął panować w Królestwie Bożym w roku 1914 i że w tym samym roku rozpoczęły się dni ostatnie *.

Piotr: Hm, chyba jeszcze potrzebuję czasu, żeby to sobie poukładać.

Damian: Wcale się nie dziwię. Jak już mówiłem, mnie też to trochę zajęło. Ale pewnie zauważył pan, że chociaż rok 1914 nie jest wspomniany w Biblii, to Świadkowie Jehowy naprawdę opierają związane z nim wierzenia na Piśmie Świętym.

Piotr: Tak, i to mi się podoba — wszystko, co mówicie, popieracie jakimś wersetem. To nigdy nie jest tylko wasza opinia. Ale zastanawiam się, dlaczego to takie skomplikowane. Dlaczego Bóg po prostu nie powiedział w Biblii, że Jezus zacznie panować w niebie w roku 1914?

Damian: Bardzo dobre pytanie. Tak naprawdę jest wiele spraw, o których Pismo Święte nie mówi wprost. Żeby je zrozumieć, potrzeba wysiłku. Dlaczego więc Biblia została spisana właśnie w taki sposób? Może porozmawiamy o tym następnym razem?

Piotr: Chętnie.