LUDZIE czekali na Mesjasza tysiące lat. W ustaleniu czasu jego przybycia pomagają proroctwa mesjańskie, opisujące warunki, jakie miały wtedy panować na świecie.

Aby spełnić proroctwa, Mesjasz musiał przyjść dwa razy. Pierwszy raz — żeby odkupić nasze grzechy, a drugi — żeby pokonać swych wrogów. Król Dawid oznajmił: „Wypowiedź Jehowy do mego Pana [Mesjasza]: ‚Siądź po mojej prawicy, aż położę twych nieprzyjaciół jako podnóżek dla twoich stóp’” (Psalm 110:1).

Zamiast entuzjastycznie powitać Mesjasza, narody miały sprzeciwiać się jego królewskiej władzy: „Dlaczego narody wszczęły tumult, a grupy narodowościowe pomrukiwały o rzeczy daremnej? Królowie ziemi się ustawili i wysocy urzędnicy jak jeden mąż zgromadzili się przeciw Jehowie i przeciw jego pomazańcowi” (Psalm 2:1, 2).

„Nadejdzie czas takiej udręki, jakiej nie sprowadzono, odkąd się pojawił którykolwiek naród, aż do owego czasu. A lud twój w owym czasie ujdzie cało — każdy, kto się znajdzie zapisany w księdze” (Daniela 12:1).

„Gdy niegodziwcy wyrastają jak roślinność i rozkwitają wszyscy krzywdziciele, dzieje się tak po to, by zostali unicestwieni na zawsze” (Psalm 92:7 [92:8, Cyl]).

Co ciekawe, tak zwany Nowy Testament, który spisali Żydzi, również zapowiada, że przed objęciem władzy nad ziemią przez Mesjasza sytuacja na świecie miała się znacznie pogorszyć. Zwróćmy uwagę na dwa takie proroctwa.