Molestowanie seksualne to każda forma nieakceptowanego zachowania o charakterze seksualnym. Obejmuje między innymi dotykanie oraz wypowiedzi o podtekście erotycznym. Czasami jednak trudno określić, czy jakieś zachowanie jest już molestowaniem, czy raczej flirtem albo droczeniem się.

 Czy wiesz, gdzie przebiega granica? Dowiedz się tego, rozwiązując nasz  test.

 Niestety, problem molestowania seksualnego jest bardzo powszechny. Ale jeżeli już teraz, będąc jeszcze w szkole, nabierzesz pewności siebie i nauczysz się odpowiednio reagować na zaczepki, to poradzisz sobie, gdyby ten sam problem wyłonił się później w pracy zawodowej. Co więcej, możesz nawet zapobiec krzywdzeniu innych!

 Przede wszystkim musisz mieć świadomość, czym jest molestowanie seksualne i jak powinno się na nie reagować. Przyjrzyj się trzem sytuacjom i zobacz, jak można postąpić w każdej z nich.

 SYTUACJA:

„W pracy niektórzy dużo starsi ode mnie panowie wciąż mi powtarzali, że jestem piękna i że chcieliby być 30 lat młodsi. Kiedyś jeden z nich podszedł do mnie z tyłu i powąchał moje włosy!” (20-letnia Tabitha).

 Tabitha mogłaby pomyśleć: „Jeżeli to zignoruję i przetrzymam, może zostawi mnie w spokoju”.

 Dlaczego nie jest to dobre rozwiązanie: Zdaniem specjalistów gdy ofiara molestowania seksualnego nie reaguje, najczęściej zaczepki nie tylko nie ustają, ale wręcz przybierają na sile.

 Spróbuj postąpić tak: Powiedz natrętowi — spokojnie, lecz kategorycznie — że nie będziesz tolerować jego komentarzy lub zachowania. „Jeżeli ktoś dotyka mnie niestosownie”, opowiada 22-letnia Taryn, „odwracam się i mówię, żeby nigdy więcej tego nie robił. Taka zdecydowana reakcja zazwyczaj jest dla gościa totalnym zaskoczeniem”. Jeśli sytuacja się nie zmienia, dalej bądź stanowcza i nie idź na ustępstwa. Gdy chodzi o trzymanie się wysokich zasad moralnych, Biblia podkreśla wagę ‛dojrzałej i niewzruszonej’ postawy (Kolosan 4:12, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu).

 A co jeśli ktoś ci grozi? W takim wypadku nie wdawaj się w dyskusję. Natychmiast się wycofaj i zwróć o pomoc do zaufanego dorosłego.

 SYTUACJA:

„Kiedy byłam w szóstej klasie, dopadły mnie na korytarzu dwie dziewczyny. Jedna z nich była lesbijką i chciała, żebym się z nią umówiła. Nie zgodziłam się, ale one dalej codziennie na przerwach mnie zaczepiały. Któregoś dnia nawet przyparły mnie do ściany!” (18-letnia Victoria).

 Victoria mogłaby pomyśleć: „Jeżeli komuś o tym powiem, wyjdę na ofiarę losu, a zresztą może i tak nikt mi nie uwierzy”.

 Dlaczego nie jest to dobre rozwiązanie: Jeśli nikomu nic nie powiesz, dręczyciel raczej nie da za wygraną, a może nawet zacząć nękać innych (Kaznodziei 8:11).

 Spróbuj postąpić tak: Szukaj pomocy. Wsparcia w walce z natrętem mogą ci udzielić rodzice i nauczyciele. A co jeśli twoje skargi nie zostaną potraktowane poważnie? Zrób tak: Za każdym razem, gdy ktoś cię napastuje, zapisz szczegóły zajścia — dzień, godzinę, miejsce i słowa, które padły. Kopię tych notatek wręcz rodzicowi lub któremuś z nauczycieli. Skarga pisemna często traktowana jest poważniej niż ustna.

 SYTUACJA:

„Strasznie się bałam jednego chłopaka z drużyny rugby. Miał ze dwa metry i ważył chyba ze 130 kilo! Ubzdurał sobie, że mnie zdobędzie. Przystawiał się prawie codziennie — przez cały rok. Któregoś dnia znaleźliśmy się sami w klasie i zobaczyłam, że idzie w moją stronę. Wyskoczyłam z klasy jak oparzona” (18-letnia Julieta).

 Julieta mogłaby pomyśleć: „Z facetami tak już jest”.

 Dlaczego nie jest to dobre rozwiązanie: Dręczyciel się nie zmieni, jeśli każdy będzie uważał, że jego zachowanie jest dopuszczalne.

 Spróbuj postąpić tak: Nie obracaj całej sprawy w żart ani nie reaguj uśmiechem. Twoja reakcja, w tym również twój wyraz twarzy, musi wyraźnie pokazywać, jakie zachowania tolerujesz, a jakich nie.

 Z ŻYCIA WZIĘTE 1:

„Nie lubię być niemiła dla ludzi. Kiedy chłopacy mnie zaczepiali, mówiłam, żeby dali spokój, ale nie byłam zbyt stanowcza i często się przy tym uśmiechałam. Myśleli, że z nimi flirtuję” (Tabitha).

•   Jak byś na miejscu Tabithy zachował(a) się wobec natrętów? Dlaczego właśnie tak?

•   Co może sprawić, że ktoś odbierze twoje zachowanie jako flirt?

 Z ŻYCIA WZIĘTE 2:

„Wszystko zaczęło się od obleśnych uwag rzucanych na lekcji wf-u. Przez kilka tygodni ignorowałam je, ale było coraz gorzej. Potem chłopaki zaczęli się do mnie dosiadać i mnie obejmować. Odpychałam ich, ale nie odpuszczali. Któregoś dnia jeden dał mi kartkę z obraźliwym tekstem. Pokazałam ją nauczycielce i chłopak został zawieszony. Zrozumiałam, że należało od razu pójść do nauczycielki” (Sabina).

•   Jak myślisz, czemu Sabina nie poszła do nauczycielki wcześniej? Czy zrobiła słusznie? Dlaczego tak uważasz?

 Z ŻYCIA WZIĘTE 3:

„Kiedy mój brat Greg był w szkolnej łazience, podszedł do niego bardzo blisko jakiś chłopak i powiedział: ‚Pocałuj mnie’. Greg nie chciał tego zrobić, ale tamten nie miał zamiaru się odczepić. W końcu Greg musiał go od siebie odepchnąć” (Suzanne).

•   Czy twoim zdaniem Greg padł ofiarą molestowania seksualnego? Dlaczego tak uważasz?

•   Dlaczego niektórzy chłopcy niechętnie się przyznają, że napastował ich inny chłopak?

•   Czy podoba ci się reakcja Grega? Jak ty byś się zachował?