•  Co powinieneś wiedzieć

•  Co możesz zrobić

•  Co mówią twoi rówieśnicy

 To, jak bardzo inni ci zaufają, zależy od tego, czy jesteś godny zaufania. Przestrzeganie zasad ustalonych przez rodziców można porównać do spłacania pożyczki w banku. Jesteś zobowiązany słuchać rodziców, a im sumienniej będziesz „spłacać” to zobowiązanie, tym większy kredyt zaufania otrzymasz w zamian. Ale jeśli będziesz ich zawodził, nie zdziw się, że stracisz wiarygodność.

 Żeby zapracować na zaufanie, potrzeba czasu. Zanim rodzice dadzą ci więcej wolności, musisz przez dłuższy czas dowodzić, że jesteś odpowiedzialnym człowiekiem.

 Z ŻYCIA WZIĘTE: „Kiedy byłem nastolatkiem, dokładnie wiedziałem, czego oczekują ode mnie rodzice, więc udawałem, że to robię. Ale w tajemnicy robiłem to, na co miałem ochotę. Rodzicom trudno było mi ufać. W końcu przekonałem się, że nie dostanę więcej wolności, jeśli będę nieuczciwy. Na zaufanie trzeba zapracować” (Craig).

 Mów prawdę — nawet jeśli jest bolesna. Każdy popełnia błędy. Ale jeśli będziesz próbował je tuszować kłamstwem (albo przemilczysz pewne fakty, żeby coś ukryć), stracisz zaufanie rodziców. Z kolei jeśli będziesz zawsze mówić prawdę, przekonają się, że jesteś na tyle dojrzały, żeby przyznawać się do błędów. A właśnie takiej osobie można zaufać.

 „Nie zawsze stracisz zaufanie, kiedy popełnisz błąd. Ale stracisz je zawsze, kiedy będziesz próbował to ukryć” (Anna).

 W Biblii czytamy: „We wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebrajczyków 13:18).

•   Zastanów się: Kiedy rodzice pytają, gdzie idziesz i co będziesz robić, czy mówisz im całą prawdę? A kiedy pytają, gdzie byłeś i co robiłeś, czy pomijasz szczegóły, które chcieliby poznać?

 Bądź odpowiedzialny. Przestrzegaj zasad ustalonych przez rodziców. Chętnie wywiązuj się z obowiązków domowych. Bądź punktualny. Poważnie traktuj szkołę. Wracaj do domu o wyznaczonej godzinie.

 „Jeśli rodzice pozwolili ci wyjść ze znajomymi, ale powiedzieli, żebyś wrócił przed 21.00, a ty wracasz o 22.30, to nie oczekuj, że puszczą cię następnym razem!” (Ryan).

 W Biblii czytamy: „Każdy (...) poniesie swój własny ciężar” (Galatów 6:5).

•   Zastanów się: Czy można o mnie powiedzieć, że wracam na czas, wykonuję obowiązki domowe i przestrzegam ustalonych reguł — nawet tych, których nie lubię?

 Bądź cierpliwy. Jeśli straciłeś zaufanie rodziców, odzyskanie go zajmie trochę czasu. Uzbrój się w cierpliwość.

 „Kiedy osiągnęłam pewien wiek, byłam sfrustrowana, że rodzice nie dają mi większej swobody. Nie rozumiałam, że wiek nie zawsze idzie w parze z dojrzałością. Zapytałam rodziców, jak mam pokazać, że mogą mi zaufać. Zajęło to trochę czasu, ale się opłaciło. I nauczyłam się, że nie ważne, ile masz lat, ale jak się zachowujesz” (Rachel).

 W Biblii czytamy: ‛Szlachetnym postępowaniem pokażcie swe uczynki’ (Jakuba 3:13).

•   Do przemyślenia: Jakie „uczynki” pomogą ci zdobyć albo odzyskać zaufanie rodziców?

 WSKAZÓWKA: Wyznacz sobie cele, takie jak bycie punktualnym, wywiązywanie się ze swoich obowiązków czy wracanie do domu o ustalonej godzinie. Porozmawiaj z rodzicami o swoim postanowieniu i zapytaj, co według nich mógłbyś zrobić, żeby ci ufali. Później ciężko pracuj nad zastosowaniem polecenia z Biblii: „Macie bowiem odrzucić starą osobowość, która odpowiada waszemu poprzedniemu sposobowi postępowania” (Efezjan 4:22). Z czasem rodzice zauważą twój postęp!