گیت نمبر 5
خدا دے شاندار کم
(زبور 139)
-
1. اَے باپ، تُوں جانیں میری راہواں
جد میں سوواں، جد میں اُٹھاں بیٹھاں
خدایا تُوں میری رَگ رَگ توں واقف
بھانویں چپ رہواں پڑھ لیندا میرے دل نُوں
ویکھیا سی اوہدوں وی تُوں مینوں
جد بن رہے سن میرے سارے انگ
بنایا اے تُوں اینے پیار نال مینوں
تیری ثنا میں کراں سدا دل و جاں
حکمت یہوواہ تیری بے مثال اے
شاندار نیں کم حیران اے میرا من
جے گھپ ہنیرا وی گھیر لوے مینوں
تیری پاک روح چانن بن جاوے گی
جگہ جہان چ نہ اے کوئی
جِتھے تیری نظر توں لکُ سکاں
نہ قبر چ، نہ سب توں اُچی تھاں تے
کلّا چھڈیں گا نہ یہوواہ تُوں مینوں
(زبور 66:3؛ 94:19؛ یرمیاہ 17:10 نُوں وی ویکھو۔)
