තෑග්ගක් දෙද්දී ඒක ලබන කෙනාට විතරක් නෙමෙයි දෙන කෙනාටත් ලොකු සතුටක් අද්දකින්න පුළුවන් කියලා යේසුස් කිව්වා. තෑගිබෝග දීලා සතුටක් ලබන්න කැමති නිසා හුඟක් අය නත්තල් තෑගි දෙන එක වැදගත් චාරිත්‍රයක් හැටියට සලකනවා. උදාහරණයකට ගිය අවුරුද්දේ අයර්ලන්තයේ කරපු එක සමීක්ෂණයකින් ඔප්පු වුණේ ලෝක ආර්ථිකය කොච්චර බිඳ වැටිලා තිබුණත් අයර්ලන්තයේ හැම පවුලක්ම වගේ නත්තල් තෑගි වෙනුවෙන් අඩුම තරමින් යූරෝ 500ක්වත් (රු. 80,000ක් විතර) වියදම් කරන්න බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා කියලයි.

නත්තල් තෑගි දෙන එකෙන් සතුටක් ලැබෙන එක කෙසේවෙතත් ඒක හරි කරදරයක් කියලා නම් දැන් ගොඩක් අයට හැඟෙනවා. මොකද අතේ සල්ලි නැති වුණත් මේ චාරිත්‍රය නිසා අනිවාර්යයෙන්ම තෑගි ගන්න සිද්ධ වෙනවා. ඒ වගේම හැමෝම නත්තල් කාලේ සාප්පු සවාරි යන නිසා කඩ සාප්පු, ප්‍රධාන පාරවල් අතුරු සිදුරු නැතුව මිනිසුන්ගෙන් පිරෙනවා. ඒ වගේ තදබදයක් තියෙද්දී තෑගිබෝග ගන්න සාප්පු යන එක එපා වෙන වැඩක්.

“දීමට පුරුදු වන්න.” යේසුස් කිව්වේ එහෙමයි. * (ලූක් 6:38) ඒකෙන් පැහැදිලි වෙනවා තෑගි දෙන්න අවුරුද්දේ විශේෂ දවසක් එනකම් බලන් ඉන්න අවශ්‍ය නැහැ කියලා. යේසුස් ඔහුගේ අනුගාමිකයන්ට කිව්වේ පුළුවන් ඕන වෙලාවක අනිත් අයට තෑගිබෝග දෙන්න පුරුදු වෙන්න කියලා.

“කොපමණ ප්‍රමාණයක් දෙනවාද කියා එකිනෙකා තම තමාගේ සිතින් තීරණය කර ඒ අනුව දීම සුදුසුය. අකමැත්තෙන් හෝ වෙනත් කෙනෙකුගේ බල කිරීම නිසා හෝ දීමෙන් ප්‍රයෝජනයක් නැත. මන්ද දෙවි ප්‍රේම කරන්නේ සතුටු සිතින් දෙන තැනැත්තාටය.” (2 කොරින්ති 9:7) මේ පදයේ කියන විදිහට කෙනෙක් යමක් දෙන්න ඕන ‘බල කරන නිසාවත් නොදී බැරි නිසාවත් නෙමෙයි හිතේ කැමැත්තෙන්මයි.’ එහෙම කරද්දී කාට හරි තෑග්ගක් දෙන්න විශේෂ දවසක්, වෙලාවක් එනකම් බලන් ඉන්න ඕන නැහැ.

“සුදුසුම දේ වන්නේ පුද්ගලයෙකු සිය කැමැත්තෙන් යමක් දීමයි. එලෙසම කෙනෙකුගෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ තමාට නැති දේ දීම නොව තමාට තිබෙන දෙයින් දීමයි.” (2 කොරින්ති 8:12) අද සමාජය දිරිගන්වන්නේ අතේ සල්ලි නැතත් දැන් අරගෙන පස්සේ ගෙවන්න කියලයි. හැබැයි ණය වෙලා මිල අධික තෑගිබෝග දෙන්න ඕන කියලා දෙවි කියලා නැහැ. බයිබලයේ කියන්නේ කෙනෙක්ට තියෙන දෙයින් පුළුවන් විදිහට දෙද්දී තමයි සතුටක් ලැබෙන්නේ කියලා.