Tempullin fillestar Solomoni e ngriti mbi një kodër dhe ndërtoi mure mbajtëse në faqet lindore e perëndimore të kodrës që të krijonte tarraca të përshkallëzuara përreth ndërtesës së shenjtë. Herodi donte një tempull më madhështor se ai i Solomonit, ndaj filloi ta rimodelonte e ta zgjeronte tempullin ekzistues.

Inxhinierët e Herodit shtuan zonën e sheshtë në veri të tempullit që të zgjeronin tarracat. Kurse pjesa jugore u shtua 32 metra. Për këtë u ndërtuan një sërë harqesh guri nën strukturë dhe një mur mbajtës i trashë. Në disa vende ky mur arrinte deri në 50 metra lartësi.

Herodi u përpoq të mos ua lëndonte judenjve ndjenjat që kishin për tempullin dhe të mos pengonte shërbimet e flijimet që bëheshin atje. Historiani jude Jozef thotë se Herodi madje stërviti priftërinj judenj si gurpunues e zdrukthëtarë që në pjesët e shenjta të mos hynte asnjë punëtor i paautorizuar.

Herodi nuk arriti ta përfundonte projektin, pasi vdiq pak vjet pas lindjes së Jezuit. Në vitin 30 të e.s. tempulli kishte 46 vjet që rindërtohej. (Gjoni 2:20) Punën e përfundoi stërnipi i Herodit, Agripa II, aty nga mesi i shekullit të parë të e.s.

Disa nga banorët e Maltës mund të jenë ndikuar nga bindjet fetare greke. Le të shohim nga libri i Veprave ç’ndodhi në Maltë, ku u shkallmua anija me të cilën udhëtonte Pavli. Kur apostulli hodhi një krah shkarpa në zjarrin e ndezur për të ngrohur bashkudhëtarët e tij, një nepërkë iu kap pas dorës. Sakaq banorët e ishullit thanë: «Ky njeri me siguri është vrasës. Megjithëse i shpëtoi rrezikut të detit, drejtësia shpaguese nuk e la të jetonte.»—Veprat 28:4.

Termi grek që përdoret këtu për fjalën «drejtësi» është «dike». Kjo fjalë nënkupton drejtësinë si koncept. Por, sipas mitologjisë greke, Dikea ishte emri i perëndeshës së drejtësisë. Mendohej se ajo mbikëqyrte çështjet njerëzore dhe i raportonte Zeusit padrejtësitë e fshehura, që fajtorët të ndëshkoheshin. Prandaj, sipas një burimi, banorët e Maltës mund të kenë menduar: «Ndonëse Pavli mbijetoi në det, ai është një njeri i shënuar që tani po ndëshkohet nga perëndesha Dikea . . . me anë të nepërkës.» Por ndryshuan mendje kur panë se Pavli nuk pësoi gjë.