Megjithëse Bibla nuk flet me hollësi për lojërat e fatit, nga parimet biblike kuptojmë se Perëndia i konsideron mëkat lojërat e fatit.​—Efesianëve 5:​17. a

•   Në thelb të lojërave të fatit qëndron lakmia, që Zoti e urren. (1 Korintasve 6:​9, 10; Efesianëve 5:​3, 5) Kush merret me lojëra fati shpreson të fitojë para nga humbjet e të tjerëve, por Bibla e dënon lakminë për gjërat e të tjerëve.​—Dalja 20:17; Romakëve 7:7; 13:​9, 10.

•   Lojërat e fatit, qoftë edhe për të fituar shuma të vogla, mund të nxitin një dashuri shkatërrimtare për paranë.​—1 Timoteut 6:​9, 10.

•   Lojërat e fatit bazohen kryesisht te bestytnitë ose te fati, të cilët Perëndia i konsideron një formë idhujtarie, që nuk përputhet me adhurimin e tij.​—Isaia 65:11.

•   Në vend që të nxitë dëshirën për të fituar pa punuar, Bibla na inkurajon të punojmë fort. (Eklisiastiu 2:​24; Efesianëve 4:​28) Ata që ndjekin këshillat biblike, «hanë bukën që e fitojnë vetë».​—2 Selanikasve 3:​10, 12, Simon Filipaj.

•   Lojërat e fatit ngjallin një frymë konkurrence të dëmshme, që Bibla nuk e miraton.​—Galatasve 5:​26.