Asinipo — zaboravljeno drevno uporište
Asinipo — zaboravljeno drevno uporište
Od dopisnika Probudite se! iz Španije
DOK smo koračali istim putevima kojima su pre više od dve hiljade godina prolazili Iberijci i Rimljani, bili smo ispunjeni strahopoštovanjem. Moj saputnik i ja putovali smo iz San Pedra de Alkantarea, grada koji se nalazi na obali Malage u južnoj Španiji, da bismo posetili neke od pueblos blancos-a, to jest belih gradova u Andaluziji. Dok smo se vozili planinskim putem na sever, s naše desne strane nalazila se planina Sijera de las Nijeves s vrhom Toresilja, koji je visok oko 1 900 metara. Premda je predeo bio divan, nismo ni slutili kakav će se prizor ukazati pred nama dok se budemo spuštali prema utvrđenom drevnom gradu Ronda. Ovaj izuzetno zanimljiv grad naseljavali su tokom milenijuma, između ostalih, Kelti (koji su ga zvali Arunda), zatim Grci, Feničani, Rimljani, Vandali i Mavri, koji su porazili Vizigote u osmom veku n. e.
Međutim, cilj našeg putovanja bio je grad Ronda la Vijeha, Stara Ronda, u drevna vremena poznata kao Asinipo. Prema jednoj španskoj enciklopediji, grad je ovo ime sidonskog porekla dobio od feničanskih trgovaca koji su se ovde doselili iz Sidona, koji se danas nalazi u Libanu. Ime je povezano sa starim grčkim i latinskim rečima koje se odnose na grožđe. Na jednoj strani drevnih novčića nalazi se ime grada i klasovi pšenice, a na suprotnoj strani je grozd. Očigledno je da su zemljoradnja i vinogradarstvo bile najvažnije delatnosti. Jedna knjiga navodi da je Asinipo, „zahvaljujući svom geografskom položaju... postao veliki grad, to jest opština sa ovlašćenjem da kuje novac, a njegovi stanovnici su kasnije imali ista prava kao i ostali građani carskog Rima“.
Iz našeg vodiča i s karti, saznali smo da se Asinipo nalazi nekoliko kilometara severozapadno od Ronde. Moj prijatelj iz Amerike bio je ushićen. To je bilo njegovo prvo putovanje u Evropu i prva prilika da vidi ostatke Rimske imperije.
Kad smo nastavili dalje uskim seoskim putem, otkrili smo da nije lako pronaći ruševine. Zaustavili smo se i zamolili za pomoć jednog pastira pored koga je paslo stado ovaca. On nas je uverio da smo na dobrom putu i da se Ronda la Vijeha nalazi samo nekoliko kilometara dalje. Baš kao što je pastir rekao, ubrzo nailazimo na liticu koja se uzdiže pred nama i izgleda kao mesto koje nije lako osvojiti. Ulaz u arheološko nalazište nalazi se na jednom obronku. Gde god pogledamo, vidimo ruševine iz daleke prošlosti. To su zapravo ostaci nekadašnjih kuća, koje verovatno potiču iz rimskog doba. Po svemu sudeći, ovde je nekada živeo priličan broj stanovnika. Oko jedan kilometar dalje, visoko na brdu, nalazi se nešto što izgleda poput masivnog kamenog zida. To nas je zaintrigiralo. Kakve bismo tragove prošlosti ovde mogli pronaći?
Otkud grad na ovakvom mestu?
Zašto su Rimljani odlučili da podignu grad baš ovde, usred nedođije? Zbog toga što mu se neprijatelj nije mogao približiti, a da stanovnici to ne primete. Rimljani nisu bili prvi koji su uvideli prednosti ove strateške tačke. Arheolozi kažu da su drevni narodi živeli na ovom mestu pre više od 4 000 godina. Za Feničane koji su se doselili oko 1 000. godine pre n. e., Asinipo je bio važan zbog njihovih trgovačkih poslova, pošto je predstavljao idealnu kopnenu vezu između Malage i Kadisa, naseobina koje su se nalazile na obali mora.
Na ulazu u drevni grad stoji čuvar koji nam je nakon kratkog razgovora dopustio da prođemo kroz staru kapiju. S desne strane vidimo ostatke kuća okruglog oblika iz osmog i sedmog veka pre n. e. Penjemo se uz strmo brdo i nailazimo na kamenje koje je bilo deo rimskog foruma. Na osnovu ostataka pronađenih iskopavanjem arheolozi su zaključili da su se ovde nalazile javne zgrade, kao i da je ovaj trg bio središte gradskih zbivanja.
Jedinstveno pozorište
Ponovo gledamo ka visokom zidu koji se nalazi na vrhu brda. Pitamo se čemu je služio u rimsko doba. Dok se približavamo, shvatamo da je to u stvari pozadina jednog pozorišta, izgrađenog od kamena, s velikim svodom i kulom. Prema rimskom običaju, kamen je sečen i postavljan bez korišćenja vezivnog materijala. Prolazimo ispod svoda i stižemo na pozornicu s koje se vide stepenice i sedišta na kojima se moglo smestiti oko hiljadu ljudi. Sve to je isklesano u kamenoj litici brda. Impresionirani smo time što se nalazimo na mestu gde su nastupali rimski glumci i govornici!
Rimljani su znali kako da dobro iskoriste planinske padine pretvarajući ih u pozorišta. Ostaci rimskih pozorišta i amfiteatara mogu se videti u međusobno tako udaljenim mestima kao što su Merida u zapadnoj Španiji, Trir u Nemačkoj i Nim i Arl u Francuskoj, čak i daleko na severu u Karlianu u Velsu. Tu su zatim čuvena zdanja u Pompeji i Rimu. U rimskom Koloseumu moglo je sedeti 50 000 ljudi! Ostaci više od 75 rimskih amfiteatara mogu se naći širom granica nekadašnje Rimske imperije. Putujuće grupe glumaca išle su od pozorišta do pozorišta, zabavljajući publiku svojim predstavama.
Pozorište u Asinipu najbolje je očuvani deo grada. Mesta za sedenje nalaze se na padini brda i zaštićena su od vetra koji duva iznad strmine. Ovo pozorište je sagrađeno tako da na najbolji način koristi prirodnu akustiku.
Popeli smo se na vrh litice. Pred nama se pruža veličanstven pogled. S leve strane, daleko na jugu, nalazi se Ronda, a s desne strane, na severu, drevni grad Olvera. Dok se preteći tamni oblaci gomilaju u pozadini, sedimo u pozorištu na usamljenom obronku brda i pokušavamo da zamislimo kako je sve to izgledalo pre oko 2 000 godina u prometnom, ali izolovanom rimskom gradu Asinipu. Pitamo se šta će se još saznati o ovom jedinstvenom mestu. Možda će nam u budućnosti njegovi nekadašnji stanovnici koji uskrsnu otkriti još neke tajne (Jovan 5:28, 29; Dela apostolska 24:15).
[Mapa na 14. strani]
(Za kompletan tekst, vidi publikaciju)
MADRID
Asinipo
Ronda
Malaga
[Slika na 15. strani]
Natpis na ulazu: „Arheološko nalazište Asinipo“
[Slika na 15. strani]
Ostaci rimskih kuća
[Slika na 15. strani]
Zadnja strana pozorišta
[Slika na 15. strani]
Pozorište i pozornica
[Slika na 15. strani]
Kula na uglu pozorišta
[Slika na 15. strani]
Vrh brda na kom se nalazi Asinipo
[Slika na 16. strani]
U prvom planu vide se temelji građevina iz perioda pre dolaska Rimljana