ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

คุณรู้ไหม?

คุณรู้ไหม?

คุณ​รู้​ไหม?

ธรรมเนียม​การ​เหลือ​พืช​ผล​ใน​ไร่​นา​เป็น​อย่าง​ไร และ​ใคร​ได้​รับ​ประโยชน์?

กฎหมาย​ที่​พระเจ้า​ประทาน​ผ่าน​ทาง​โมเซ​ห้าม​ไม่​ให้​ชาว​นา​ชาว​ไร่​เก็บ​พืช​ผล​จาก​ไร่​นา​ของ​ตน​จน​หมด. แทน​ที่​จะ​ทำ​เช่น​นั้น ผู้​เกี่ยว​ข้าว​จะ​ต้อง​เหลือ​ข้าว​ริม​คันนา​ไว้​บ้าง. ส่วน​คน​เก็บ​ผล​องุ่น​ต้อง​ไม่​เก็บ​ผล​ที่​เป็น​ลูก​เดี่ยว ๆ หรือ​พวง​เล็ก​พวง​น้อย และ​เว้น​ผล​ที่​ยัง​ไม่​โต​เต็ม​ที่​ไว้​โดย​ไม่​กลับ​ไป​เก็บ​อีก. คน​ที่​เก็บ​ลูก​มะกอก​ก็​ต้อง​ไม่​ตี​กิ่ง​มะกอก​จน​ผล​ร่วง​หมด. (เลวีติโก 19:9, 10; พระ​บัญญัติ 24:19-21) โดย​วิธี​นี้​คน​ยาก​จน ลูก​กำพร้า หญิง​ม่าย และ​คน​ต่าง​ด้าว​จึง​สามารถ​เก็บ​พืช​ผล​ที่​เหลือ​ตาม​ไร่​นา​ได้.

กฎหมาย​ที่​ให้​เหลือ​พืช​ผล​ใน​ไร่​นา​เพื่อ​คน​ยาก​จน​จะ​มา​เก็บ​กิน​ได้​เป็น​ประโยชน์​แก่​ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน. สำหรับ​เจ้าของ​ไร่​นา กฎหมาย​นี้​สนับสนุน​ให้​เขา​เป็น​คน​ที่​มี​น้ำใจ​เอื้อเฟื้อ ไม่​เห็น​แก่​ตัว และ​ไว้​วางใจ​ว่า​พระเจ้า​จะ​อวย​พร​เขา. สำหรับ​คน​ที่​มา​เก็บ​พืช​ผล​ที่​เหลือ กฎหมาย​นี้​ช่วย​ให้​เขา​เป็น​คน​ขยัน เนื่อง​จาก​การ​เก็บ​พืช​ผล​ใน​ไร่​นา​เป็น​งาน​หนัก. (ประวัตินางรูธ 2:2-17) กฎหมาย​ข้อ​นี้​ช่วย​ให้​คน​ยาก​จน​มี​อาหาร​พอ​เลี้ยง​ปาก​เลี้ยง​ท้อง​ได้​และ​ไม่​เป็น​ภาระ​ของ​สังคม. นอก​จาก​นั้น กฎหมาย​ดัง​กล่าว​ยัง​ทำ​ให้​คน​ยาก​จน​ไม่​ต้อง​ไป​เป็น​ขอ​ทาน​ซึ่ง​เป็น​การ​เสื่อม​เสีย​ศักดิ์ศรี และ​ไม่​ต้อง​มัว​แต่​รอ​คอย​ความ​เมตตา​จาก​ผู้​อื่น.

ทำไม​โซโลมอน​จึง​สั่ง​ไม้​สำหรับ​ก่อ​สร้าง​พระ​วิหาร​ใน​กรุง​เยรูซาเลม​จาก​เลบานอน​ซึ่ง​อยู่​ไกล​โพ้น?

บันทึก​ใน 1 กษัตริย์ 5:1-10 กล่าว​ว่า​กษัตริย์​โซโลมอน​ได้​ทำ​ข้อ​ตก​ลง​กับ​ฮีราม​กษัตริย์​แห่ง​ไทระ (ตุโร). ข้อ​ตก​ลง​ดัง​กล่าว​ระบุ​ว่า​ฮีราม​จะ​ต้อง​ส่ง​ไม้​สน (สน​ซีดาร์) และ​ไม้​สน​หอม (สน​จูนิเปอร์) จาก​เลบานอน​มา​ทาง​ทะเล. ไม้​สน​เหล่า​นี้​เป็น​วัสดุ​ที่​จะ​ใช้​ใน​การ​ก่อ​สร้าง​พระ​วิหาร.

ไม้​สน​ซีดาร์​เป็น​สินค้า​หลัก​ที่​ค้า​ขาย​กัน​ใน​ตะวัน​ออก​กลาง​สมัย​โบราณ. ใน​อียิปต์​และ​เมโสโปเตเมีย มัก​มี​การ​ใช้​ไม้​สน​ชนิด​นี้​เพื่อ​ทำ​คาน​กับ​ฝา​ผนัง​ใน​วิหาร​และ​ราชวัง​ต่าง ๆ. จดหมาย​เหตุ ข้อ​เขียน​ทาง​วรรณกรรม และ​ศิลา​จารึก​ล้วน​ยืน​ยัน​ว่า​มี​การ​นำ​ไม้​สน​ซีดาร์​เข้า​ไป​ยัง​นครรัฐ​ต่าง ๆ ที่​อยู่​ทาง​ใต้​ของ​เมโสโปเตเมีย​อย่าง​ต่อ​เนื่อง. ไม้​เหล่า​นี้​บ้าง​ก็​เป็น​ของ​ที่​ยึด​ได้​จาก​สงคราม บ้าง​ก็​ถูก​ส่ง​มา​เป็น​เครื่อง​บรรณาการ. ใน​อียิปต์ มี​การ​ใช้​ไม้​สน​ซีดาร์​เพื่อ​ต่อ​เรือ​พระ​ที่​นั่ง ทำ​หีบ​พระ​ศพ และ​ข้าวของ​อื่น ๆ ที่​ใช้​ใน​พิธี​ศพ.

ไม้​สน​ซีดาร์​จาก​เลบานอน​มี​ชื่อเสียง​เป็น​พิเศษ​ใน​เรื่อง​ความ​ทนทาน​และ​ความ​สวย​งาม ทั้ง​ยัง​มี​กลิ่น​หอม​และ​ทน​ต่อ​แมลง​ด้วย. การ​ที่​โซโลมอน​สั่ง​ไม้​เหล่า​นี้​มา​จาก​เลบานอน​ก็​เพราะ​ท่าน​ต้องการ​ใช้​วัสดุ​ที่​ดี​ที่​สุด​ใน​การ​ก่อ​สร้าง​พระ​วิหาร. ทุก​วัน​นี้ ไม้​สน​ซีดาร์​บน​ภูเขา​แห่ง​เลบานอน​มี​เหลือ​อยู่​เพียง​เล็ก​น้อย​และ​กระจัด​กระจาย​อยู่​ทั่ว​ไป​ใน​ป่า.

[ภาพ​หน้า 15]

การ​ขน​ส่ง​ไม้​สน​ซีดาร์​จาก​เลบานอน, ภาพ​สลัก​นูน​ของ​ชาว​อัสซีเรีย​ใน​ราชวัง​ของ​ซาร์กอน

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

Erich Lessing/​Art Resource, NY