คุณรู้ไหม?

เล่น

คุณรู้ไหม?

กฤษณาที่ใช้กันในสมัยคัมภีร์ไบเบิลคืออะไร?

ต้นกฤษณาที่นำไปสกัดเป็นเครื่องหอม

คัมภีร์ไบเบิลกล่าวถึงกฤษณาว่าเป็นเครื่องหอมชนิดหนึ่ง (โยฮัน 19:39) ดูเหมือนเครื่องหอมชนิดนี้สกัดจากต้นกฤษณา (Aquilaria malaccensis ) เมื่อเนื้อไม้เริ่มเน่า ต้นกฤษณาจะหลั่งน้ำมันและยางไม้ที่มีกลิ่นหอมออกมา ไม้กฤษณาจะถูกนำไปบดเป็นผงและนำไปขาย เรียกว่า “ผงกฤษณา”

คัมภีร์ไบเบิลเปรียบเต็นท์ของชาวอิสราเอลเหมือนกับ “ต้นกฤษณาที่พระยะโฮวาทรงปลูก” (อาฤธโม 24:5, 6, ล.ม.) ที่เปรียบอย่างนี้อาจเป็นเพราะรูปทรงของมันซึ่งสูงถึง 30 เมตรและแผ่กิ่งก้านสาขาเป็นพุ่มใบสวยงาม แม้ปัจจุบันต้นไม้ชนิดนี้จะไม่มีให้เห็นในอิสราเอลแล้ว แต่พจนานุกรมเล่มหนึ่ง (A Dictionary of the Bible ) กล่าวว่า “ไม่มีเหตุผลที่จะคิดว่าต้นไม้ชนิดนี้และชนิดอื่น ๆ ซึ่งปัจจุบันไม่เป็นที่รู้จักใน [แถบนั้น] จะไม่เคยมีการปลูกเลยในแถบหุบเขาจอร์แดนที่มีผู้คนอาศัยอยู่มากมายและเจริญรุ่งเรืองในอดีต”

เครื่องบูชาแบบไหนบ้างที่นำไปถวายที่พระวิหารในกรุงเยรูซาเลมได้?

ตราดินเหนียวนี้ได้มาจากพระวิหารในกรุงเยรูซาเลมอายุประมาณ 2,000 ปี

พระบัญญัติของพระเจ้ากำหนดว่าเครื่องบูชาทุกอย่างที่นำมาถวายในพระวิหารต้องเป็นของที่มีคุณภาพดีที่สุดเท่าที่จะหาได้ พระเจ้าไม่ยอมรับเครื่องบูชาที่มีตำหนิ (เอ็กโซโด 23:19; เลวีติโก 22:21-24) ฟิโล นักเขียนชาวยิวในศตวรรษที่หนึ่งแห่งคริสต์ศักราชได้บันทึกว่าปุโรหิตในสมัยนั้นจะตรวจดูสัตว์อย่างละเอียด “ตั้งแต่หัวจรดเท้า” เพื่อให้แน่ใจว่าสัตว์เหล่านี้สมบูรณ์ปราศจากตำหนิและ “ไม่มีรอยด่างหรือความบกพร่องใด ๆ”

นักวิชาการ อี. พี. แซนเดอร์ส กล่าวว่า ดูเหมือนเจ้าหน้าที่ประจำพระวิหาร “อนุญาตให้พ่อค้าที่ไว้ใจได้ขายสัตว์ที่ใช้เป็นเครื่องบูชา โดยให้ขายเฉพาะสัตว์และนกที่ผ่านการตรวจสอบจากปุโรหิตแล้วเท่านั้น ในกรณีนี้ ผู้ขายต้องให้สิ่งหนึ่งที่เป็นเหมือนใบรับรองแก่ผู้ซื้อว่าสัตว์เหล่านั้นผ่านการตรวจสอบแล้วว่าไม่มีตำหนิ”

ใน ค.ศ. 2011 นักโบราณคดีได้ขุดพบตราดินเหนียวอันหนึ่งในบริเวณพระวิหาร ตราดินเหนียวนี้มีขนาดเท่ากับเงินเหรียญซึ่งน่าจะเป็นหลักฐานรับรองการซื้อขายในอดีต ตราดินเหนียวนั้นทำขึ้นราว ๆ ศตวรรษที่หนึ่งก่อน ค.ศ. ถึง ค.ศ. 70 บนตราดินเหนียวนี้มีข้อความจารึกภาษาอาราเมอิกสองคำซึ่งมีความหมายว่า “บริสุทธิ์คู่ควรกับพระเจ้า” โดยใช้คำว่า “ยาห์” ซึ่งเป็นคำย่อของ “ยะโฮวา” ชื่อของพระเจ้า เชื่อกันว่าตราดินเหนียวเหล่านี้เป็นตรารับรองซึ่งเจ้าหน้าที่ประจำพระวิหารได้ให้แก่พ่อค้าที่ขายสัตว์หรือสิ่งของที่ใช้ในพิธีกรรมต่าง ๆ