1970-НҖИ ЙЫЛЫҢ томус айларыды. Мен Валли-Форҗ Җенерэл кеселханасында (Пенсильвания, АБШ) ятырдым. Шепагат доганы мениң ган басышымы хер ярым сагатдан барлап дурярды. Мен 20 яшлы эсгердим ве агыр ёканч кеселден эҗир чекйәрдим. Шепагат доганы менден бирнәче яш улуды ве өрән аладалы гөрүнйәрди. Мен ган басышымың песелйәндигини билип, ондан: «Сен өлүм укусына гидип барян адамы гөрүпмидиң?» дийип сорадым. Онуң йүзи ак там ялы болуп: «Ёк, гөрмедим» дийип җогап берди.

Мениң гелеҗегим түм гараңкы болуп гөрүнйәрди. Мен кеселхана нәдип дүшдүм? Гелиң, мен сизе оны гүррүң берейин.

Мен уруш йыллары Вьетнамда операция отагында ишлейәрдим. Шонда маңа ёканч кесел гечди. Мен хирург лукманы болмак ислейәрдим, себәби сыркав, яраланан адамлара көмек этмеги говы гөрйәрдим. 1969-нҗы йылда мен Вьетнама гелдим. Тәзе геленлере ве маңа гиҗе-гүндизиң үйтгемегине хем-де ыссы хова өвренишер ялы бир хепде вагт берилди.

Мени Донг Тамың Меконг Дельтада хирургия кеселханасына белледилер. Ише башлан гүнүм дикучарлар билен энчеме яраланан эсгерлери гетирдилер. Мен Ватанымы ве ишими сөййәндигим үчин шол бада ише гиришдим. Яраланан адамлары операция этмек үчин деррев кичиҗик отаглара, ягны демир контейнерлере гечирйәрдилер. Ол ерде хова совадыҗы энҗам ишләп дурярды. Хирург, анестезиолог ве ики шепагат доганы адамлары халас этмек үчин дар ерде җан аяман ишлейәрдилер. Мен дикучарларда гара халталара салнан йүклери гөрдүм. Соңра оларың урушда парча-парча болан эсгерлериң беденлеридигини билдим. Шонда мен илкинҗи сапар уршуң нәмедигине гөз етирдим.

Мен Ехованың Шаятларыны етгинҗекгәм танаярдым. Себәби мениң мәхрибан эҗем олар билен Мукаддес Язгылар окувыны  гечйәрди, йөне рухы тайдан өсмәндиги үчин сувда чокундырылманды. Эҗем окув геченде, менем диңләп отурярдым. Гүнлериң биринде мен өвей какам билен Патышалык залының янындан гечип баряркам: «Бу нәме?» дийип сорадым. Шонда какам: «Ол адамларың янына хич хачан бараймагын!» дийди. Мен какама гулак асдым, себәби оны сөййәрдим ве оңа ынанярдым. Шондан соң мен Ехованың Шаятлары билен арамы үздүм.

Мен Ватаныма доланамсоң Худайы гөзләп башладым. Себәби аҗы ятламалар мениң йүрегими пара-пара эдйәрди. Вьетнамда болян затлара хич ким дүшүнмейән ялыды. Хабарлара гөрә, АБШ-ның эсгерлери урушда гүнәсиз чагалары гырярдылар. Гозгалаңчыларың олара чагаларың ганхоры диййән сөзлери хәли-шинди гулагымда яңланып дурды.

Мен хер хили ыбадатханалара барып гөрдүм, чүнки мен Худайы сөййәрдим ве рухы тайдан тешнедим. Эмма ыбадатханалар тешне калбымы гандырмады. Ахырсоңы, мен Флориданың Делра Бич шәхериндәки Ехованың Шаятларының Патышалык залына бардым. Шол гүн 1971-нҗи йылың февраль айының екшенбесиди.

Мен Патышалык залына гиренимде, җемагат нутугы тамамланып барян экен. Шондан соңра «Гаравул диңи» душушыгы гечирилди; мен оны диңлемек үчин галдым. Онда нәме барада гүррүң берилендиги ядыма дүшмейәр, йөне чагаҗыкларың аятлары тапмак үчин Мукаддес Язгыларың сахыпаларыны эйләк-бейләк ачышы энтегем гөз өңүмден гиденок. Муңа мен хайран галдым! Мен үнсли диңлейәрдим ве сын эдйәрдим. Патышалык залындан чыкып баряркам, 80 яшларындакы гаррыҗа Җим Гарднер доган яныма гелди. Ол «Эбеди яшайша элтйән хакыкат» атлы китабы маңа узадып, мәхир билен: «Бу саңа!» дийди. Шейлеликде, пеншенбе гүни ирден Мукаддес Язгылар окувыны гечмеги геплешдик.

Шол екшенбе гүни агшам мен ише гитмелидим. Мен Флориданың Бока-Ратон шәхериндәки хусусы кеселхананың тиз көмек бөлүминде ишлейәрдим. Мениң иш вагтым гиҗе 23:00-дан ирден 7:00-а ченли довам эдйәрди. Шол гиҗе кән иш болмансоң «Хакыкат» китабыны окамага мүмкинчилигим болды. Улы шепагат уясы яныма гелип, элимдәки китабы какып алды-да, адыны окап: «Сен оларың бири болаймарсың!» дийип гыгырды. Менем китабы какып алдым-да: «Энтек китабың ярысыны окадым, эййәм, оларың бири болуп барярмыкам!» дийип җогап бердим. Ол янымдан гитди, менем китабы шол гиҗе окап болдум.

Мен Гарднер догандан: «Биз нәмеден сапак гечерис?» дийип сорадым. Ол хем: «Саңа берен китабымдан» дийди. Менем: «Оны окап болдум ахырын» дийдим. Гарднер доган мәхир билен: «Берекелла, гел, онда биринҗи баба середели»  дийди. Шонда мен көп зада үнс бермәндигиме хайран галдым. Ол мениң Мукаддес Язгыларың гызыл реңкли харплар билен язылан «Кинг Җеймс Вёшн» терҗимесинден көп аятлары окатды. Мен хак Худай Ехованы инди танап башладым. Мен догана мәхир билен диңе Җим дийип адыны тутярдым. Биз шол гезек «Хакыкат» китабының үч бабыны окадык. Шейдип, хепдәниң хер пеншебе гүни китабың үч бабыны гечип башладык. Мен Мукаддес Язгылар окувыны гечмеги өрән говы гөрйәрдим. Месх эдилен ве Чарлз Рассели танаян доган билен окув гечмек мениң үчин улы хормат!

Бирнәче хепдеден соң мен вагызчы болдум. Җим маңа көп кынчылыкларда, өйден-өе вагыз этмекде көмек эдйәрди (Рес. иш. 20:20). Мен онуң билен вагыз эденимде көп шатлык тапярдым. Мен хәзирем вагыз этмеги говы гөрйәрин. Хава, Ехованың ишдеши болмак улы хормат! (1 Кор. 3:9).

Инди мен сизе Ехова болан илкинҗи сөйгимиң йүрегимде айратын орун эеләндиги барада гүррүң берейин (Ылх. 2:4). Бу сөйги уршуң салан тыгыны ве башга-да көп кынчылыклары еңмәге көмек этди (Иш. 65:17).

1971-нҗи йылың яз паслында ятдан чыкмаҗак вака болды. Мен ата-энем билен көп отаглы җайда яшаярдым, йөне олар мени өйден ковдулар. Себәби өвей какам Ехованың Шаядыны яшатмак ислемейәрди. Шол вагтлар мениң пулум хем азды. Мен иш хакымы хер ики хепдеден алярдым. Ехованың мынасып гуллукчысы болмак үчин говы эгин-эшик сатын алдым. Мен Мичиганда өнүп-өсдүм ве ол ердәки  банкда бираз пул гоюпдым. Мен бирнәче гүн улагымда яшамалы болдум ве янгыч гуюлян ерлериң хаҗатханаларында ювнуп, сакгал-муртумы алярдым.

Бир гүн мен Патышалык залында гечирилйән вагыз душушыгына өрән ир гелипдирин. Мен ишден чыкып гайдыпдым. Мен Патышалык залының арка тарапында хич кимиң гөрмеҗек ерине гечип отурдым. Шонда Вьетнам уршунда янан ынсан бедениниң ысы, дөкүлен гандыр яралар гөз өңүме гелип башлады. Яш йигитлериң «Мен дири галарынмы? Мен яшарынмы?» диен сораглары гулагымда яңланярды ве оларың йүз-кешби гөз өңүме гелйәрди. Мен оларың дири галмаҗагыны билйәрдим. Йөне муны билдирмеҗек болуп, теселли бермәге җан эдйәрдим. Аҗы ятламалар мени өз пенҗесинден гойбермән рухдан дүшүрйәрди.

Мен дога эденимде, гөзяшларымы саклап билмедим (Зеб. 56:8). Шонда дирелише болан умыт барада чынлакай ойланып башладым. Бирденем келләме бир пикир гелди: Ехова Худай мениң гөрен элхенч гыргынчылыкларымы, адамларың чекен җебир-җепасыны дирелиш аркалы айрар. Худай арадан чыкан яш йигитлери дирелденде, олара хакыкаты билмәге мүмкинчилик берер (Рес. иш. 24:15). Шу затлар барада ойлананымда, йүрегимде Ехова болан сөйгим хас-да мөвч уруп, калбымда ваҗып орун тутды. Шол гүн мениң ядымдан чыкмаҗак гүн болды. Шондан бәри мен кынчылыклара я-да сынаглара душсам-да, Ехова болан илкинҗи сөйгими соватмаҗак болуп җан эдйәрин.

Адамлар урушда эрбет ишлери эдйәрди. Менем олардан кем галмаярдым. Эмма ики аят маңа теселли берйәр. Биринҗиси, Ылхам 12:10, 11-нҗи аятлар. Онда Иблиси диңе бир шаятлык этмек билен дәл-де, эйсем, Гузының ганы билен еңип боляндыгы барада айдыляр. Икинҗиси, Галатялылар 2:20-де Иса Месих җаныны «мениң» үчин берендиги айдыляр. Ехова Исаның ганы аркалы мениң гүнәми гечйәр. Бу маңа ынсабымы арасса сакламага ве адамлара рехимдар Ехова Худай барада вагыз этмәге хөвеслендирйәр (Евр. 9:14).

Мен ызыма сер салып, Ехованың хемише аладамы эдйәндигини гөрйәрин ве миннетдар болярын. Меселем, Җим мениң улагда яшаяндыгымы биленде, ол мени кичирәк мыхманхананың эеси болан бир уя билен танышдырды. Ол уя ве Җим маңа говы ерде яшамага мүмкинчилик дөретди. Элбетде, мен мунда Ехованың элиниң бардыгына шүбхеленмейәрдим. Ехова өрән мәхирли ве хемише вепалы гуллукчыларының аладасыны эдйәр.

1971-нҗи йылың май айында Мичигана иш сапары билен гитмели болдум. Флориданың Делра Бичдәки йыгнагындан гайтмазымдан өң улагымы эдебиятдан долдурдым ве «Интерстейт-75» ёлундан демиргазыга тарапа уградым. Җорҗия штатына етмәнкәм, эдебиятлардан екеҗеси-де галмады. Мен Патышалык барадакы хош хабары әхли ерде ыхласлы вагыз эдйәрдим. Мен түрмелерде ве дынч алыш ерлериң хаҗатханаларында адамлара вагыз эдип, китапчалары пайлаярдым. Белки, шол экен тохумларымың кәбири гөгерендир (1 Кор. 3:6, 7).

Догрумы айтсам, илкибашда машгала агзаларыма гөдеклик билен вагыз эдйәрдим. Ехова болан илкинҗи сөйгим шейле бир гүйчлүди велин, мен батыргай ве гөнүмел вагыз эдйәрдим. Мен агаларым Җон билен Роны говы гөрйәрдим. Олар хакыкаты диңлемек ислемеселер-де айдярдым. Соңра мен гөдеклигим үчин  олардан өтүнч сорадым. Мен оларың хакыкаты кабул этмеги үчин дынгысыз дога эдйәрин. Ехованың берйән тәлими маңа сыпайычылыклы вагыз этмәге көмек этди (Кол. 4:6).

Мен Ехованы, машгаламы ве дост-ярларымы сөййәрин. Мениң калбымда аялым Сьюзана болан сөйгим икинҗи орны эеледи. Патышалык ишлеринде мени голдаҗак гыза өйленмек ислейәрдим. Сьюзан рухы тайдан берк ве догумлы уяды. Душушып йөрен гүнлеримизиң бири мениң хич хачан ядымдан чыкмаяр. Сьюзан Кранстон Род-Айленд шәхеринде яшаярды. Мен олара баранымда, Сьюзан өйлериниң өңүнде Гаравул диңи душушыгында өвренилмейән макалаларың бирини окап отуран экен. Онуң макаладакы хер бир аяды ачып окайшы мени хайран галдырды. Мен шонда: «Ол рухы тайдан берк уя!» дийип пикир этдим. Биз 1971-нҗи йылың декабрь айында той тутдык. Мен онуң берйән голдавына өрән миннетдар! Ол Ехованы менденем көп сөййәр. Мен мунуң гадырыны билйәрин.

Ехова бизе Җесси билен Полы совгат берди. Ехова огулларымы хемише голдаярды (1 Шам. 3:19). Биз оларың хакыката йүрекден япышандыгына бегенйәрис. Оларың Ехова болан илкинҗи сөйгүси ыхласлы гуллук этмәге  хөвеслендирйәр. Җесси билен Пол 20 йылдан бәри долы вагт гуллук эдйәрлер. Шейле-де мен овадан гелинлерим Стефани билен Рейчели гызларым ялы гөрйәрин. Огулларымың гелинлери Ехованы бүтин җаны, бүтин йүреги билен сөййәрлер (Эфес. 6:6).

Мен сувда чокундырыланымдан соң Род-Айлентде 16 йыл гуллук этдим ве көп достлары тапдым. Мен укыплы йыгнак яшулулары билен гуллук эден йылларымы мәхир билен ятлаярын. Энчеме этрап гөзегчилери-де маңа рухы тайдан берк болмага көмек этди. Ехова болан илкинҗи сөйгүсини унутмаян доган-уялар билен хызматдашлык этмек улы хормат! 1987-нҗи йылда биз вагызчыларың етмейән ерине, ягны Демиргазык Каролина гөчүп бардык ве көп доган-уялар билен достлашдык *.

2002-нҗи йылың август айында мени аялым билен Паттерсоның Бейтелинде гуллук этмәге чагырдылар (АБШ). Мен Гуллук бөлүминде, Сьюзан болса кир ювулян ерде ишлейәрди. Аялым ол ерде ишлемеги говы гөрйәрди. 2005-нҗи йылың август айында мени Ёлбашчылык маслахатының агзасы эдип белледилер. Бу мениң үчин улы хормат! Йөне мен өзүми мынасып гөрмейәрдим. Аялым болса ишиң көплүгини, җогапкәрчиликлидигини ве сыяхат этмелидигини биленде алҗыраңңы ягдая дүшди. Сьюзан учара мүнмеги халамаса-да, биз учар аркалы көп сыяхат этдик. Сьюзан маңа Ёлбашчылык маслахатының агзаларының аяллары мәхир билен голдап рухландырандыгыны айтды. Аялымың мени голдамак үчин элинде барыны эдйәндигини гөренимде, оңа болан сөйгим хас-да артяр.

Мен иш отагымда көп суратлары гойдум. Олар мениң үчин өрән гымматлы! Суратлар мениң нәхили дурмуш гечирендигими ятладяр. Мен Ехова болан илкинҗи сөйгими унутмаз ялы көп тагалла эдендигим үчин энчеме берекетлериң эеси болдум!