BİR insanın acılarını dindirebilseydiniz bunu yapmaz mıydınız? Bir doğal afet yaşandığında yardım ekipleri hiç tanımadıkları insanların hayatlarını kurtarmak ve yaralarını sarmak için hemen afet bölgesine koşarlar. Peki Tanrı insanların çektiği sonu gelmez acıların kaynağı olan Şeytan’ı neden hemen yok etmiyor?

Halkın yakından takip ettiği bir davayı gözünüzde canlandırmak bu soruya cevap bulmanıza yardım edebilir. Çaresizliğe kapılan katil yargı sürecini baltalamaya çalışarak, hâkimin davayı dürüst bir şekilde yönetmediğini hatta jüri üyelerine rüşvet verdiğini iddia ediyor. Bu nedenle birçok kişiye tanıklık etme hakkı tanınıyor.

Hâkim bu kapsamlı yargı sürecinin birçok sıkıntıya yol açacağını biliyor ve davanın gereksiz yere uzamadan sonuçlanmasını istiyor. Yine de gelecekte açılması olası davalara emsal oluşturabilecek bir karara varılması amacıyla her iki tarafa da görüşlerini sunabilmeleri için yeterince zaman tanınması gerektiğini biliyor.

Bu örnekle Şeytan’ın ‘bütün yeryüzü üzerinde Yüce’ olan Yehova Tanrı’ya meydan okuması arasında nasıl bir bağlantı var? Kutsal Kitapta “ejder”, “yılan” ve “İblis” olarak da sözü edilen Şeytan kimdir? (Vahiy 12:9; Mezmur 83:18). O Yehova Tanrı’ya hangi suçlamalarda bulundu? Tanrı onu ne zaman yok edecek?

Başlangıçta Tanrı’nın kusursuz bir meleği olan bir ruhi varlık daha sonra Şeytan haline geldi (Eyüp 1:6, 7). Gözünü hırs bürüyen bu ruhi varlık bencilce, insanların ona tapınmasını isteyerek kendisini Şeytan haline getirdi. Bunun sonucunda Tanrı’nın yönetme hakkına meydan okudu, hatta O’nun itaati hak etmediğini ima etti. İnsanların sadece Tanrı’dan rüşvet aldıklarında, yani nimetler karşılığında O’na hizmet ettiklerini iddia etti. Zorluklar yaşadıklarında tüm insanların Yaratıcılarına ‘lanet edeceğini’ öne sürdü (Eyüp 1:8-11; 2:4, 5).

Tanrı sadece gücünü göstererek Şeytan’ın bu suçlamalarına cevap veremezdi. Aslında Şeytan hemen yok edilseydi, bazıları onun haklı olduğunu düşünebilirdi. Bu nedenle mutlak otorite sahibi olan Tanrı olaya tanık olan herkesin zihnindeki soru işaretlerini gidermek için yasal bir süreç başlattı.

İlkeleri ve kusursuz adaletiyle uyumlu olarak Yehova Tanrı, her iki tarafın da iddialarını destekleyen şahitler çağırmasına izin verileceğini söylemişti. Tanrı’nın tanıdığı süre, Âdem’in soyuna hayatta kalma fırsatı verdi; böylece her zorluğa rağmen Tanrı’yı sevdiklerinden dolayı sadık kalmayı seçerek O’nun lehinde tanıklık edebileceklerdi.

Yehova Tanrı bu yasal süreç devam ederken insanların acı çekeceğini tabii ki biliyor. O mümkün olan en kısa sürede davayı çözüme ulaştırmaya kararlıdır. Kutsal Kitap “O merhamet dolu Babadır, her tesellinin kaynağı olan Tanrı’dır” der (2. Korintoslular 1:3). Şundan emin olabiliriz ki “her tesellinin kaynağı olan Tanrı”, Şeytan’ın ne gerekenden bir saniye bile daha uzun yaşamasına ne de kalıcı bir iz bırakmasına izin verecek. Öte yandan Şeytan’ı vaktinden önce, evrensel dava tamamen çözüme ulaşmadan da yok etmeyecek.

Dava çözüme ulaştığında yönetme hakkının Yehova’ya ait olduğu kesinlikle doğrulanmış olacak. Şeytan’a karşı açılan bu davanın sonucu sonsuza dek geçerli bir emsal karar olacak. Bir daha benzer bir iddia ortaya atılırsa bu yaşananların tekrarlanmaması için Şeytan’ın durumu emsal gösterilecek.

Zamanı geldiğinde Yehova Tanrı Şeytan’ı yok etmek ve yol açtığı tüm zararı telafi etmek üzere İsa Mesih’i görevlendirecek. Kutsal Kitap Mesih’in gelecekte ‘tüm yönetimleri, makamları ve iktidarları sona erdireceğinden’ söz eder. “Çünkü Tanrı tüm düşmanlarını ayaklarının altına serene dek onun kral olarak saltanat sürmesi gerekir. Son düşman olarak, ölüm sona erdirilecek” (1. Korintoslular 15:24-26).

Kutsal Kitap tüm yeryüzünün cennet olacağını vaat eder. Tanrı’nın başlangıçta amaçladığı gibi insanlar barışın hüküm sürdüğü bir cennette yaşayacaklar. Kutsal Kitap şöyle der: “Doğrular yeryüzünü mülk edinir, orada sonsuza dek otururlar.” Evet, “Yumuşak başlılar yeryüzünü mülk edinecek, barış bolluğunda mutluluk bulacaklar” (Mezmur 37:29, 11).

Tanrı’nın kulları Kutsal Kitapta anlatılan şu muhteşem ümide sahiptir: “İşte, Tanrı’nın çadırı insanlarladır. Kendisi onlarla birlikte oturacak, O’nun toplumu olacaklar. Tanrı da onlarla olacak. Gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek. Artık ölüm olmayacak, artık matem, feryat ve acı da olmayacak. Önceki şeyler geçti” (Vahiy 21:3, 4).