1. Neler kaygıya yol açabilir ve kaygı yüzünden ne düşünmeye başlayabiliriz?

HİÇ kaygıların * sizi yiyip bitirdiği oldu mu? Belki başkalarının söylediği ya da yaptığı bir şeye üzüldüğünüz için huzurunuz kaçtı. Ya da kendi söylediğiniz veya yaptığınız bir şey nedeniyle huzursuzluğa kapıldınız. Örneğin, bir hata yapmış olabilirsiniz ve Yehova’nın sizi asla bağışlamayacağından korkabilirsiniz. Daha da kötüsü, kaygılar altında ezildiğiniz için imanınızın zayıf olduğuna ve kötü biri olduğunuza inanabilirsiniz. Peki bu doğru mu?

2. Kutsal Yazılardan hangi örnekler, kaygı çekmenin imansızlık belirtisi olmadığını gösterir?

² Kutsal Yazılardan birkaç örneğe bakalım. Samuel peygamberin annesi Hanna çok imanlı bir kadındı. Fakat ev halkından biri ona kötü davrandığı için büyük keder duyuyordu (1. Sam. 1:7). Elçi Pavlus da çok imanlı biriydi, fakat “tüm cemaatlerin kaygısı” onu boğuyordu (2. Kor. 11:28). Kral Davut’un da güçlü bir imanı vardı ve bu nedenle Yehova onu çok sevdi (Elçi. 13:22). Yine de Davut çok büyük acılar çekmesine yol açan hatalar yaptı (Mezm. 38:4). Yehova bu kişilerin her birini teselli etti ve rahatlattı. Şimdi onlardan hangi dersleri alabileceğimizi görelim.

3. Birinin sözleri neden moralimizi bozabilir?

³ Başkaları bizimle sert bir şekilde konuştuğunda ya da kaba davrandığında moralimiz bozulabilir. Özellikle de bizi kıran kişi yakın bir arkadaşımız ya da akrabamızsa çok üzülebiliriz. Onunla ilişkimizin bozulduğunu düşünüp kaygılanabiliriz. Bazen karşımızdaki kişi bizi kırmak istemez ama düşüncesizce konuştuğu için yüreğimize kılıç saplanmış gibi hissederiz (Özd. 12:18). Bazen de biri kasıtlı olarak bizi kıracak şeyler söyleyebilir. Genç bir hemşire tam da böyle bir durumla karşılaştı. Şöyle söylüyor: “Birkaç yıl önce, iyi arkadaş olduğumuzu düşündüğüm biri internette benim hakkımda söylentiler yaymaya başladı. Çok üzüldüm ve kaygıya kapıldım. Dostum dediğim birinin bunu bana neden yaptığını bir türlü anlayamadım.” Yakın bir arkadaşınız veya akrabanız sizi kırdıysa Hanna’dan çok şey öğrenebilirsiniz.

4. Hanna hangi sorunlarla mücadele ediyordu?

⁴ Hanna’nın hayatında büyük sorunlar vardı. Yıllardır çocuk sahibi olamıyordu (1. Sam. 1:2). Eski İsrail’de kısır bir kadının lanetli olduğuna inanılırdı. Bu nedenle Hanna utanç içindeydi (Başl. 30:1, 2). Daha da kötüsü, kocasının Peninna adında bir karısı daha vardı ve ondan çocukları olmuştu. Peninna Hanna’yı rakip olarak görüyordu, ‘devamlı sataşarak onu huzursuz ediyordu’ (1. Sam. 1:6). Başlarda Hanna bu sıkıntılara dayanamıyordu. Öyle büyük bir üzüntü içindeydi ki ‘ağlıyor ve bir şey yemiyordu.’ “Hanna’nın yüreği yanıyordu” (1. Sam. 1:7, 10). Peki o nasıl teselli buldu?

5. Dua etmek Hanna’ya nasıl yardım etti?

⁵ Hanna dua ederek Yehova’ya içini döktü. Dua ettikten sonra, içinde bulunduğu durumu Başkâhin Eli’ye açıkladı. Bunun üzerine Eli ona ‘Selametle git kızım, İsrail’in Tanrısı dileğini yerine getirsin’ dedi. Bunların Hanna üzerinde nasıl bir etkisi oldu? Oradan ayrıldıktan sonra “gidip yemek yedi, yüzündeki kaygılı ifade silinmişti” (1. Sam. 1:17, 18). Dua etmek Hanna’nın yeniden huzur bulmasına yardım etti.

6. Dua etmek konusunda Hanna’dan ve Filipililer 4:6, 7’den ne öğreniyoruz?

⁶ Dua etmeyi hiç bırakmazsak biz de  yeniden huzur bulabiliriz. Hanna gökteki Babasıyla uzun uzun konuştu (1. Sam. 1:12). Biz de kaygılarımız, korkularımız ve zayıflıklarımız hakkında Yehova’yla uzun uzun konuşabiliriz. Dualarımızın şiirsel bir tarzda ya da kusursuz bir düzen içinde olmasına gerek yok. Sıkıntılarımızı Yehova’ya anlatırken ağladığımız için sözlerimize ara verdiğimiz zamanlar bile olabilir. Yine de Yehova bizi her zaman sabırla dinler. Sorunlarımız hakkında dua etmenin yanı sıra, Filipililer 4:6, 7’deki öğüdü de hatırlamalıyız (Okuyun). Pavlus dualarımızda Yehova’ya şükretmemiz gerektiğini özel olarak belirtti. O’na minnettar olmak için o kadar çok nedenimiz var ki! Örneğin bize verdiği hayat hediyesi, yarattığı muhteşem eserler, vefalı sevgisi ve harika ümidimiz için O’na teşekkür edebiliriz. Hanna’dan başka ne öğrenebiliriz?

7. Hanna kocasıyla birlikte düzenli olarak nereye gitti?

⁷ Hanna hayatındaki sorunlara rağmen kocasıyla birlikte düzenli olarak Şilo’ya, Yehova’ya ibadet edilen yere gitti (1. Sam. 1:1-5). Hanna Kutsal Çadırdayken, Başkâhin Eli ona “İsrail’in Tanrısı dileğini yerine getirsin” dedi ve bunu duymak Hanna’yı teselli etti (1. Sam. 1:9, 17).

8. İbadetler bize nasıl yardım edebilir? Açıklayın.

⁸ İbadetlere katılmaya devam edersek yeniden huzur bulabiliriz. İbadetlerimizde açılış duasını yapan birader genellikle Tanrı’nın ruhunun bizimle olmasını diler. Kutsal ruhun meyvesi olan niteliklerden biri barıştır ve bu nitelik huzurlu olmamızı sağlar (Gal. 5:22). Sıkıntılarımız olduğunda bile ibadetlere gittiğimizde, Yehova’ya ve iman kardeşlerimize bize destek olmaları ve yeniden huzur bulmamıza yardım etmeleri için fırsat vermiş oluruz. Dua ve ibadetler Yehova’nın bizi rahatlatmak için kullandığı önemli yollar arasındadır (İbr. 10:24, 25). Şimdi de Hanna’dan alabileceğimiz başka bir derse bakalım.

9. Hanna’nın durumunda ne değişmedi? Ne değişti?

⁹ Hanna’nın sıkıntısının nedeni hemen ortadan kalkmadı. Kutsal Çadırda ibadet ettikten sonra eve döndüğünde yine Peninna’yla aynı evde yaşamak zorundaydı. Ayrıca Kutsal Kitap Peninna’nın tutumunun değiştiğine dair bir şey söylemiyor. Dolayısıyla, Hanna kumasının iğneleyici sözlerine katlanmaya devam etmiş olmalı. Fakat o artık huzur bulmuştu ve üzülmüyordu. Hatırlarsanız meseleyi Yehova’nın ellerine bıraktıktan sonra kaygılarından kurtulmuştu. Hanna Yehova’nın onu teselli etmesine ve rahatlatmasına izin verdi. Bir süre sonra Yehova onun duasını cevapladı ve Hanna’nın çocukları oldu (1. Sam. 1:19, 20; 2:21).

10. Hanna’dan ne öğreniyoruz?

¹⁰ Çektiğimiz sıkıntının nedeni ortadan kalkmasa bile huzur bulabiliriz. Hararetle dua etmemize ve düzenli olarak ibadetlere gitmemize rağmen bazı sorunlar ortadan kalkmayabilir. Fakat Hanna’nın durumundan şunu öğreniyoruz: Hiçbir şey Yehova’nın kaygılı yüreğimizi rahatlatmasına engel olamaz. O bizi asla unutmayacak ve eninde sonunda imanımızı ödüllendirecek (İbr. 11:6).

11. Pavlus’un kaygılanması için ne gibi sebepler vardı?

¹¹ Pavlus’un kaygılanmak için çok sebebi vardı. Örneğin, iman kardeşlerini çok  sevdiği için onların yaşadığı sorunlar yüreğine dert oluyordu (2. Kor. 2:4; 11:28). Bir elçi olarak görevini yerine getirirken, iyi habere muhalefet eden kişilerden birçok kez dayak yedi ve hapse atıldı. Ayrıca ‘yokluk içinde olmak’ gibi, kaygıya yol açan başka sıkıntılar çekti (Filip. 4:12). Bunun yanı sıra, en az üç kez deniz kazası geçirdiğini düşünecek olursak gemiyle yolculuk ederken çok endişelenmiş olmalı (2. Kor. 11:23-27). Peki Pavlus bu kaygılarla nasıl mücadele etti?

12. Pavlus’un kaygılarının azalmasına ne yardım etti?

¹² Pavlus iman kardeşlerinin yaşadığı sorunlar nedeniyle kaygılandı, fakat onların tüm sorunlarını kendi başına çözmeye çalışmadı. O sınırlarının farkında olan biriydi. Cemaatin ihtiyaçları için başkalarından yardım istedi. Örneğin, Timoteos ve Titus gibi güvenilir erkeklere birçok sorumluluk verdi. Bu kardeşlerin yerine getirdiği hizmet şüphesiz Pavlus’un kaygılarının azalmasına yardımcı oldu (Filip. 2:19, 20; Tit. 1:1, 4, 5).

13. İhtiyarlar Pavlus’u nasıl örnek alabilir?

¹³ Başkalarından yardım isteyin. Bugün Pavlus gibi birçok duygudaş ihtiyar, cemaatlerinde zorluklar yaşayan kardeşleri için kaygılanıyor. Fakat bir ihtiyarın yapabileceği şeyler sınırlıdır. Bunu kabul eden bir ihtiyar, yeterli durumdaki diğer biraderlerden yardım ister ve Tanrı’nın sürüsüyle ilgilenmesine yardım etmeleri için gençleri eğitir (2. Tim. 2:2).

14. Pavlus hangi konuda kaygılanmadı? Ondan hangi dersi alabiliriz?

¹⁴ Teselliye ihtiyacınız olduğunu kabul edin. Pavlus alçakgönüllüydü, bu nedenle dostlarından yardım istedi ve verilen yardımı kabul etti. Belli ki o, dostlarından destek alırsa başkalarının onu aciz biri olarak göreceğini düşünüp kaygılanmadı. Filimon’a yazdığı mektupta şöyle dedi: “Senin sevgin bana büyük sevinç ve teselli kaynağı oldu” (Filim. 7). Pavlus başka hizmet arkadaşlarının da kendisine sıkıntılı zamanlarda büyük destek olduğunu söyledi (Kol. 4:7-11). Biz de alçakgönüllü bir tutumla yardıma ihtiyacımız olduğunu kabul edersek, iman kardeşlerimiz ihtiyacımız olan desteği seve seve sağlayacaktır.

15. Pavlus çok sıkıntılı bir durumdayken ne yaptı?

 ¹⁵ Tanrı’nın Sözüne güvenin. Pavlus Kutsal Yazıların onu teselli edeceğini biliyordu (Rom. 15:4). Ayrıca nasıl bir sınavla karşılaşırsa karşılaşsın, Kutsal Yazıların ona hikmet vereceğinin de farkındaydı (2. Tim. 3:15, 16). Roma’da ikinci kez hapsedildiğinde ölümünün yakın olduğunu anladı. Pavlus bu sıkıntılı durumdayken ne yaptı? Timoteos’tan bir an önce yanına gelmesini ve gelirken “tomarları” da getirmesini istedi (2. Tim. 4:6, 7, 9, 13). Neden böyle bir istekte bulundu? Çünkü muhtemelen o tomarlar İbranice Kutsal Yazılardan kısımlardı ve belli ki Pavlus onları kullanarak kişisel inceleme yapıyordu. Pavlus’u örnek alarak Tanrı’nın Sözünü düzenli şekilde incelersek, en zor sınavlar karşısında bile Yehova Kutsal Yazılar aracılığıyla bizi rahatlatabilir.

16. Davut yaptığı ciddi bir hatanın sonucunda neler yaşadı?

¹⁶ Davut vicdan azabı çekiyordu. Çünkü Bat-şeba’yla zina yapmıştı, kocasını öldürtmüştü ve işlediği suçları bir süre örtbas etmeye çalışmıştı (2. Sam. 12:9). Davut başta vicdanının sesini duymazlıktan geldi. Bunun sonucunda Yehova’yla ilişkisi bozuldu, ayrıca büyük acılar çekti, hatta hasta oldu (Mezm. 32:3, 4). Peki Davut yaptığı ciddi hata yüzünden yaşadığı ıstırapla nasıl başa çıkabildi? Ciddi bir hata yaparsak bize ne yardım edebilir?

17. Davut’un yürekten tövbe ettiğini Mezmur 51:1-4’teki sözlerden nasıl görüyoruz?

¹⁷ Bağışlanmak için dua edin. Davut sonunda Yehova’ya dua etti. İçtenlikle tövbe ederek günahlarını itiraf etti (Mezmur 51:1-4’ü okuyun). Bunun sonucunda büyük bir rahatlama hissetti (Mezm. 32:1, 2, 4, 5). Siz de ciddi bir günah işlerseniz hatanızı örtbas etmeye çalışmayın. Bunun yerine, Yehova’ya dua edin ve günahınızı O’na açıkça itiraf edin. O zaman suçluluk duygusu yüzünden hissettiğiniz ıstırabın dinmeye başladığını hissedeceksiniz. Fakat Yehova’yla ilişkinizin düzelmesini istiyorsanız dua etmekten fazlasını yapmalısınız.

18. Davut terbiyeye nasıl karşılık verdi?

¹⁸ Terbiyeyi kabul edin. Yehova Davut’un günahını ortaya çıkarmak için Natan peygamberi gönderdiğinde, Davut  kendini haklı çıkarmaya ya da günahını önemsiz bir şeymiş gibi göstermeye çalışmadı. Şunu hemen kabul etti: Sadece Bat-şeba’nın kocasına karşı değil, en önemlisi Yehova’ya karşı günah işlemişti. Davut Yehova’nın verdiği terbiyeyi kabul etti ve Yehova onu bağışladı (2. Sam. 12:10-14). Biz de ciddi bir günah işlersek Yehova’nın çoban olarak tayin ettiği kişilerle konuşmalıyız (Yak. 5:14, 15). Ayrıca kendimizi haklı çıkarma eğilimine karşı koymalıyız. Verilen terbiyeyi ne kadar çabuk kabul eder ve buna uygun adımlar atarsak, huzurumuzu ve sevincimizi o kadar çabuk geri kazanabiliriz.

19. Neye kararlı olmalıyız?

¹⁹ Aynı hataları tekrarlamamaya kararlı olun. Kral Davut aynı günahları tekrarlamamak için Yehova’nın yardımına ihtiyacı olduğunu biliyordu (Mezm. 51:7, 10, 12). Yehova tarafından bağışlandıktan sonra artık yanlış arzular beslememeye kararlıydı. Bu sayede yeniden huzur buldu.

20. Yehova tarafından bağışlanmanın bizim için çok önemli olduğunu nasıl gösterebiliriz?

²⁰ Bağışlanmak için dua ettiğimizde, terbiyeyi kabul ettiğimizde ve aynı hataları tekrarlamamak için çaba gösterdiğimizde, Yehova tarafından bağışlanmanın bizim için çok önemli olduğunu gösteririz. Bu adımları atarsak huzurumuzu geri kazanırız. Ciddi bir günah işleyen James birader bunu bizzat yaşadı. Şöyle diyor: “Günahımı ihtiyarlara itiraf ettiğimde omuzlarımdan büyük bir yük kalktı. Ve kendimi yeniden huzurlu hissetmeye başladım.” Şunu bilmek gerçekten çok rahatlatıcı: “Yehova kalbi kırık olanlara yakındır, ruhu ezik olanları kurtarır” (Mezm. 34:18).

21. Yehova’nın bizi rahatlatmasına nasıl izin verebiliriz?

²¹ Bu ortamın sonuna giderek yaklaştığımız için, sıkıntı çekmemize ve kaygılanmamıza yol açan etkenler muhtemelen artacak. Kaygıya kapıldığınızda hemen dua ederek Yehova’dan yardım isteyin. Kutsal Kitabı düzenli olarak inceleyin. Hanna, Pavlus ve Davut’u örnek alın. Kaygınızın nedenini saptayabilmek için gökteki Babanızdan yardım isteyin (Mezm. 139:23). Sıkıntılarınızı, özellikle de kontrolünüz dışında olanları Yehova’ya bırakın. Eğer bunu yaparsanız Yehova’ya şu sözleri söyleyen mezmur yazarının duygularını paylaşabilirsiniz: “Huzursuz düşünceler içimi sardığında, tesellilerin gönlümü okşar” (Mezm. 94:19).