Çocuklara Yaratıcı Hakkında Bilgi Verilmeli mi?

“Dine bağlılığımız ancak birbirimizden nefret etmemizi sağlıyor, birbirimizi sevmemizi sağlayacak kadar ileri gitmiyor” (JONATHAN SWIFT, İNGİLİZ YAZAR).

YAZAR bu sözleri 18. yüzyılda söylemiş olsa da bugün hâlâ birçok insan onunla aynı görüşte. Hatta bazılarına göre anne babalara, çocuklarına dini eğitim verme hakkı tanınmamalıdır. Onlar dindar bir ailede yetişmenin çocuklar için bazı açılardan dezavantaj olduğunu düşünüyor.

Peki bu konuda siz ne düşünüyorsunuz? Aşağıdaki görüşlerden hangisi size daha mantıklı geliyor?

● Anne babaların Tanrı hakkındaki inançlarını çocuklarına öğretmesine izin verilmemeli.

● Anne babalar, ancak çocukları büyüdükten sonra onlarla dinsel konuları konuşmalı.

● Anne babalar inançlarını çocuklarına küçüklükten itibaren öğretmeli. Fakat çocuklar büyüdükçe onları bu konuyu kişisel olarak araştırmaya teşvik etmeli.

● Çocuklar anne babalarının inançlarını sorgusuz sualsiz benimsemeli.

Din Çocuklara Zarar Verir mi?

Tabii çocuğunu seven hiçbir anne baba ona zarar vermek istemez. Acaba kanıtlar, Tanrı hakkında bir şeyler öğretmenin çocuğu gerçekten de olumsuz yönde etkilediğini gösterir mi? Araştırmacılar onlarca yıldır, anne babanın inançlarının çocuk üzerindeki etkisiyle ilgili kapsamlı çalışmalar yapıyor. Peki ne sonuca vardılar?

Onlar dinin çocuğa zarar vermesi bir yana, çocuğun gelişimi üzerinde olumlu bir etkisi olabileceğini gördüler. 2008 yılında yayımlanan bir raporun bildirdiğine göre, “Dinin hem anne-çocuk, hem de baba-çocuk ilişkisini güçlendirebildiği kanıtlanmıştır.” Raporda şu da yer aldı: “Din ve maneviyatın, birçok çocuğun hayatının önemli bir kısmı ve aile ilişkileri için vazgeçilmez olduğu görülüyor” (Social Science Research). * Bu bilgiler İsa peygamberin şu sözleriyle ne kadar da uyumludur: “Ne mutlu ruhi ihtiyacının farkında olanlara” (Matta 5:3).

Peki bir çocuğun, Tanrı ve din hakkında bilgi almadan önce büyümesi gerektiği görüşüyle ilgili ne söylenebilir? Böyle bir görüş şu gerçeği göz ardı eder: Bir çocuğun zihni, doldurulmayı bekleyen boş bir kova gibidir. Anne babalar aslında bir seçimle karşı karşıyadır. Çocuklarının zihnini ve yüreğini, ya kendi uygun gördükleri inanç ve ahlaksal değerlerle dolduracaklar ya da bu dünyanın fırtına gibi esen düşünce yağmuruna maruz bırakacaklar.

Doğru Yaklaşım Nedir?

Tarih, dinin bağnazlığı ve nefreti körükleyebildiğini gösteriyor. Öyleyse anne babalar Jonathan Swift’in söz ettiği sonuçtan nasıl kaçınabilirler? Çocuklarına, başkalarını sevmeyi öğretecek inançları nasıl aşılayabilirler?

Bunu başarmanın sırrı şu üç sorunun cevabında yatar: (1) Çocuklar neler öğrenmeli? (2) Bunları çocuklara kim öğretmeli? (3) Çocukları eğitmenin en etkili yöntemleri nelerdir?

[Dipnot]