Yönetimlerdeki yolsuzluk, kişisel çıkarlar için kamusal gücü kötüye kullanmak olarak tanımlanır. Ancak yolsuzluk yeni bir kavram değildir. Örneğin Kutsal Kitapta adli davalarda rüşveti yasaklayan bir kanunun yer alması, rüşvetin 3.500 yıldan uzun bir süredir var olduğunu gösterir (Çıkış 23:8). Elbette yolsuzluk rüşvet almaktan fazlasını içerir. Yolsuzluk yapan devlet yetkilileri zaman zaman zimmetlerine para geçirir, hakları olmayan hizmetlerden yararlanır ya da doğrudan devletin sağladığı fonlardan çalar. Ayrıca konumlarını kötüye kullanarak tanıdıklarını ya da akrabalarını kayırırlar.

Yolsuzluk her kurumda görülebilirse de, buna en çok devlet kurumlarında rastlanıyor. Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün 2013 yılında yayımladığı Küresel Yolsuzluk Barometresi’ne göre, dünya çapında insanlar yolsuzluğun en fazla görüldüğü beş kurumun siyasi partiler, polis teşkilatı, kamu kuruluşları, yasama ve yargı organları olduğunu düşünüyor. Bu soruna dikkat çeken birkaç olaya bakalım.

• AFRİKA: 2013’te Güney Afrika’da yaklaşık 22.000 kamu görevlisi yolsuzluk yapmakla suçlandı.

• GÜNEY AMERİKA: 2012’de Brezilya’da 25 kişi, kamu fonlarını siyasi partilere destek için kullanmaktan mahkûm edildi. Bu kişiler arasında eski devlet başkanının başdanışmanı da yer alıyordu; o, ülkedeki en yetkili ikinci kişiydi.

• ASYA: Güney Kore’nin başkenti Seul’de 1995 yılında bir alışveriş merkezinin çökmesi sonucu 502 kişi hayatını kaybetti. Soruşturmada belediye çalışanlarının, düşük kalitede beton kullanılmasına ve güvenlik kurallarının ihlal edilmesine göz yumdukları anlaşıldı, çünkü müteahhitlerden rüşvet almışlardı.

• AVRUPA: “[Avrupa’daki yolsuzluk] sorunu dudak uçuklatıcı bir seviyeye ulaştı.” Bu sözler Avrupa Birliği Komisyonu İçişleri Komiseri Cecilia Malmström’e ait. Kendisi ayrıca şu tespitte bulundu: “Siyasilerin yolsuzluğun kökünü gerçek anlamda kazımak için yeterince çaba göstermedikleri görülüyor.”

Yönetimlerin içindeki yolsuzluk derinlere kök salmış durumda. Yolsuzlukla mücadele alanında uzman olan Profesör Susan Rose-Ackerman, bir reformun gerçekleşmesi için “devletin işleyişinde köklü değişiklikler” yapılması gerektiğini yazdı. Durum her ne kadar ümitsiz görünse de, Kutsal Kitap yakında büyük değişikliklerin olacağını söyler, hatta bu konuda bize güvence verir.