Bir doğal afet yaşandığında Yehova’nın Şahitleri kardeşlerine yardım ulaştırmak için hemen harekete geçer. Bu çabalarımız, aramızdaki sevginin gerçek olduğunu gösterir (Yuhanna 13:34, 35; 1. Yuhanna 3:17, 18). Peki böyle zamanlarda birbirimize nasıl yardım ederiz?

Bağış yaparız. Birinci yüzyılda Yahudiye’yi kıtlık vurduğunda İsa’nın Antakya’daki takipçileri iman kardeşlerine para göndermişti (Elçiler 11:27-30). Benzer şekilde biz de dünyanın herhangi bir yerindeki kardeşlerimizin bir felaketten etkilendiğini öğrenince yerel cemaatimiz aracılığıyla yardım çalışmaları için bağışta bulunuruz (2. Korintoslular 8:13-15).

Gereken yardımı sağlarız. Afet bölgesindeki ihtiyarlar ilk önce cemaatteki herkesin nerede ve ne durumda olduğunu öğrenmek için onları ararlar. Yiyecek, içme suyu, giysi, kalacak yer ve tıbbi yardımın sağlanmasını organize etmek için bir yardım heyeti kurulabilir. Böyle konularda tecrübesi olan birçok Şahit masrafını kendi karşılayarak afet bölgesine gidip yardım çalışmalarına destek olur ya da evlerin ve İbadet Salonlarının onarımına yardım eder. Hem küresel bir teşkilat olarak sahip olduğumuz birlik hem de beraber çalışarak edindiğimiz tecrübe sayesinde ihtiyaç anında hemen seferber olabiliyoruz. ‘Özellikle iman kardeşlerimize’ destek olmaya çalışsak da inancına bakmaksızın başka insanlara da elimizden geldiğince yardımcı oluruz (Galatyalılar 6:10).

İyi haberi paylaşırız ve onları teselli ederiz. Bir afetten etkilenenlerin özellikle teselliye ihtiyacı olur. Böyle zamanlarda “her tesellinin kaynağı olan” Yehova Tanrı bize dayanma gücü verir (2. Korintoslular 1:3, 4). Kederli olanlarla Kutsal Kitaptaki vaatleri paylaşarak, onlara Tanrı’nın Krallığının acıya sebep olan tüm felaketlere çok yakında son vereceğini anlatırız (Vahiy 21:4).

• Doğal afetlerde Yehova’nın Şahitleri nasıl bu kadar hızlı harekete geçebiliyor?

• Afetten etkilenenleri Kutsal Kitabı kullanarak nasıl teselli edebiliriz?