Luka 18:1-43
18 Sonra onlara, sürekli dua etmeleri ve bundan vazgeçmemeleri+ gerektiğine dair bir örnek verdi.
2 Şunları anlattı: “Bir şehirde, Tanrı’dan korkmayan, insanı saymayan bir hâkim vardı.
3 O şehirde bir de dul kadın vardı; bu kadın durmadan+ hâkime gider ve ‘Davacı olduğum kişiden hakkımı al’ derdi.
4 Hâkim onun dileğini yerine getirmekte bir süre isteksiz davrandı, fakat sonra kendi kendine şöyle dedi: ‘Tanrı’dan korkan, insanı sayan biri olmasam da,
5 durmadan gelip beni rahatsız eden+ bu dul kadının hakkını alayım da, artık kapıma dayanıp beni canımdan bezdirmesin.’”+
6 Sonra Efendimiz şöyle dedi: “Doğru biri olmamasına rağmen hâkimin ne söylediğine dikkat edin!
7 Öyleyse Tanrı, onlarla ilgili tahammül gösteriyorsa da,+ gece gündüz Kendisine feryat eden seçilmişleri için adaleti yerine getirmez mi?+
8 Size şunu söyleyeyim ki, onlar için adaleti tez elden+ yerine getirecektir. Ancak, İnsanoğlu geldiğinde dünyada gerçekten böyle bir iman bulacak mı?”
9 İsa, kendilerinin doğru kişiler olduğuna inanan+ ve diğer insanları hiçe sayan+ bazılarına da şu örneği anlattı:
10 “İki adam dua etmek için mabede çıktı; biri Ferisi, diğeri vergi tahsildarıydı.
11 Ferisi ayakta durup+ içinden şöyle dua etti:+ ‘Ey Tanrım, sana şükrederim ki, ben başkaları gibi soyguncu, haksızlık eden, zina yapan biri değilim, şu vergi tahsildarı gibi de değilim.+
12 Haftada iki kez oruç tutarım, elde ettiğim her şeyin ondalığını veririm.’+
13 Uzakta duran vergi tahsildarı ise gözlerini göğe kaldırmak bile istemiyor, ‘Ey Tanrım, ben günahkâra merhamet et’+ diyerek göğsünü dövüyordu.+
14 Şunu bilin, bu adam diğerinden daha doğru sayılarak+ evine indi. Çünkü kim kendini yüceltirse alçaltılacak, kendini alçaltan ise yüceltilecektir.”+
15 İnsanlar İsa’ya, dokunması için çocuklarını da getiriyorlardı; bunu gören öğrenciler onları azarlamaya başladılar.+
16 Fakat İsa çocukları yanına çağırdı ve şöyle dedi: “Bırakın çocuklar bana gelsinler, onlara engel olmayın. Çünkü Tanrı’nın krallığı böylelerinindir.+
17 Şuna emin olun, Tanrı’nın krallığını küçük bir çocuk gibi kabul etmeyen, ona asla erişemeyecektir.”+
18 Bir yönetici İsa’ya, “İyi Öğretmen, ne yaparsam sonsuz yaşamı miras alırım?” diye sordu.+
19 İsa şu karşılığı verdi: “Neden bana ‘İyi’ diyorsun? Biri dışında kimse iyi değildir, O da Tanrı’dır.+
20 Emirleri+ bilirsin: ‘Zina yapma!+ Adam öldürme!+ Çalma!+ Yalan şahitlik etme!+ Annene ve babana saygılı ol!’”+
21 O zaman yönetici, “Bu emirlerin hepsine gençliğimden beri uyuyorum” dedi.+
22 Bunun üzerine İsa şu karşılığı verdi: “Ancak, bir eksiğin var: Sahip olduğun her şeyi sat ve yoksullara dağıt. O zaman gökte hazinen olur. Sonra gel benim takipçim ol.”+
23 Adam bunu işitince derin bir keder duydu, çünkü çok zengindi.+
24 İsa ona bakıp şunları dedi: “Paralı kişilerin Tanrı’nın krallığına erişmesi çok zor olacak!+
25 Aslında, devenin dikiş iğnesi deliğinden geçmesi zengin adamın Tanrı’nın krallığına erişmesinden kolaydır.”+
26 Bunu duyanlar “Öyleyse kim kurtulabilir?” diye sordular.
27 İsa şu karşılığı verdi: “İnsanlar için imkânsız olan şeyler, Tanrı için mümkündür.”+
28 Petrus, “Bak, biz sahip olduğumuz şeyleri bıraktık ve senin ardından geldik” dedi.+
29 İsa da onlara şöyle söyledi: “Emin olun, Tanrı’nın krallığı uğrunda kim, ev veya eş veya kardeşler veya ana baba veya çocuklar bırakmışsa,+
30 bu dönemde kat kat fazlasına ve gelecek ortamda sonsuz yaşama sahip olacaktır.”+
31 Sonra İsa onikileri bir kenara çekip şunları dedi: “İşte, Yeruşalim’e gidiyoruz. İnsanoğlu hakkında peygamberlerin yazdığı her şey+ tamamen yerine gelecek.+
32 O diğer milletlerden kişilerin eline verilecek, insanlar onunla eğlenecekler,+ onu aşağılayacaklar,+ yüzüne tükürecekler+
33 ve onu kırbaçladıktan+ sonra öldürecekler;+ fakat üçüncü gün dirilecek.”+
34 Ancak, elçiler bu sözlerden hiçbir şey anlamadı; bu sözlerin anlamı onlardan gizlenmişti ve onun ne hakkında konuştuğunu bilmiyorlardı.+
35 İsa Eriha’ya yaklaştığı sırada, kör bir adam da yol kenarına oturmuş dileniyordu.+
36 Adam geçen kalabalığın sesini işittiğinden, neler olduğunu sormaya başladı.
37 “Nasıralı İsa geçiyor!” dediler.+
38 O zaman, “Davut oğlu İsa bana merhamet et!” diye bağırdı.+
39 Önden gidenler ona çıkışarak susmasını söylediler, fakat o sesini daha da yükselterek “Davut oğlu, bana merhamet et!” diye bağırıyordu.+
40 İsa durdu ve onu yanına getirmelerini istedi.+ Adam gelince İsa sordu:
41 “Senin için ne yapmamı istiyorsun?”+ Adam, “Efendim, ne olur gözlerim görsün” dedi.+
42 O zaman İsa ona “Gözlerin görsün; imanın seni iyileştirdi” dedi.+
43 Adam o anda görmeye başladı+ ve Tanrı’yı yücelterek+ İsa’nın ardından gitti. Olanları gören bütün halk da Tanrı’ya şükretti.
