“Hoşgörü, barışı mümkün kılan erdemdir” (UNESCO Hoşgörü İlkeleri Bildirgesi, 1995).

 Öte yandan hoşgörüsüzlük, saygısızlığı hatta nefreti körükler. Bu tür duygular genellikle nefret dolu konuşmalara, ayrımcılığa ve şiddete dönüşür.

 Fakat insanların hoşgörünün ne anlama geldiğine dair farklı fikirleri vardır. Bazıları, hoşgörülü insanların her tür davranışı onayladıklarına inanır. Bazıları da, Kutsal Kitap tarafından desteklenen şu görüşe sahiptir: Hoşgörülü insanlar, kendileri onaylamasalar bile, herkesin kendi değerlerini ve inançlarını seçme hakkına saygı gösterir.

 Kutsal Kitap günümüzde insanların gerçekten hoşgörülü olmasına yardım edebilir mi?

Kutsal Kitap hoşgörü hakkında ne der?

 Kutsal Kitap hoşgörülü olmamızı söyler. Şöyle der: “Makullüğünüz herkesçe bilinsin” (Filipililer 4:5). Bizi başkalarına karşı nazik, düşünceli ve adil davranmaya teşvik eder. Bu tavsiyeye uyanlar, başka birinin değerlerine katılmayabilir veya bu değerleri benimsemeyebilir, ancak o kişinin kendi seçimine göre davranmasına izin verir.

 Bununla birlikte Kutsal Kitap, Tanrı’nın insan davranışlarıyla ilgili standart koyma hakkı olduğunu gösterir. Şöyle der: “Ey insanoğlu, neyin iyi olduğunu [Tanrı] sana söyledi” (Mika 6:8). Tanrı’nın verdiği rehberlik sayesinde insanlar mümkün olan en iyi yaşama sahip olur (İşaya 48:17, 18).

 Tanrı bize başkalarını yargılama hakkı vermemiştir. Kutsal Kitaba göre “Kanun koyucu ve hâkim tektir. . . . . Ya sen, kim oluyorsun da komşunu yargılıyorsun?” (Yakup 4:12). Tanrı her birimize kendi seçimlerini yapma özgürlüğü vermiştir ve bunların sorumluluğu bize aittir (Tekrar 30:19).

Kutsal Kitap saygı hakkında neler söyler?

 Kutsal Kitap “Herkese saygı gösterin” der (1. Petrus 2:17, Yeni Çeviri). Dolayısıyla, Kutsal Kitabın standartlarına göre yaşamayı seçenler, inançları veya yaşam tarzları nasıl olursa olsun tüm insanlara saygılı davranır (Luka 6:31). Bu, Kutsal Kitabın sözlerini uygulayanların, başkalarının sahip olduğu her inanç veya görüşe katılacağı veya başkalarının verdiği her kararı destekleyeceği anlamına gelmez. Onlar İsa peygamberin başkalarına davranış tarzını örnek almak için ellerinden gelenin en iyisini yaparlar ve kaba veya saygısız bir şekilde hareket etmezler.

 Örneğin İsa peygamber bir keresinde, kendisiyle aynı inanca sahip olmayan bir kadınla karşılaştı. Ayrıca bu kadın evli olmadığı bir adamla yaşıyordu; bu, İsa’nın uygun görmediği bir yaşam biçimiydi. Yine de kadınla saygılı bir şekilde konuştu (Yuhanna 4:9, 17-24).

 İsa peygamberi örnek alan Hıristiyanlar da, dinlemeye istekli olan kişilere inançlarını açıklamaya hazırdırlar, ancak bunu “derin saygıyla” yaparlar (1. Petrus 3:15). Kutsal Kitap, Hıristiyanlara fikirlerini başkalarına dayatmamaları gerektiğini söyler. İsa’yı takip eden biri, farklı inançlardan olanlar da dahil kimseyle ‘kavga etmemeli; tersine herkese karşı nazik olmalıdır’ (2. Timoteos 2:24).

Kutsal Kitap nefret hakkında neler söyler?

 Kutsal Kitap ‘herkesle barış içinde yaşamamızı’ söyler (İbraniler 12:14, Yeni Çeviri). Barışçı olmaya çalışan biri nefreti reddeder. Kendi değerlerinden ödün vermeden, başkalarıyla barış içinde yaşamak için gerçek bir çaba gösterir (Matta 5:9). Hatta Kutsal Kitap, Hıristiyanları, kendilerine kötü davrananlara karşı iyi davranarak düşmanlarını sevmeye de teşvik eder (Matta 5:44).

 Aslında Kutsal Kitap, Tanrı’nın “nefret ettiği” ya da “tiksindiği” davranışlar arasında insanları küçük görmeyi veya başkalarına zarar vermeyi sayar (Özdeyişler 6:16-19). Kutsal Kitap burada, kötü davranışlara yönelik hissedilen güçlü bir duyguyu tanımlamak için “nefret” kelimesini kullanır. Ayrıca Tanrı’nın, yollarını değiştirmek ve O’nun standartlarına göre yaşamak isteyen insanları bağışlamaya ve yardım etmeye istekli olduğunu gösterir (İşaya 55:7).

Hoşgörü ve saygı ile bağlantılı Kutsal Kitap ayetleri

 Titus 3:2: “Makul olsunlar, herkese karşı yumuşak başlı davransınlar.”

 Matta 7:12: “İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın.”

 Yeşu 24:15: “Bugün kime tapınacağınıza karar verin.”

 Elçiler 10:34: “Tanrı taraf tutmuyor.”

 Habakkuk 1:12, 13: “Haksızlığı hoş göremezsin” (Yeni Çeviri).

 Romalılar 12:19: “Tanrı’nın gazabına yer bırakın, çünkü şöyle yazılmıştır: ‘Öç almak Bana aittir, kötülüğün karşılığını verecek olan Benim; Yehova’nın a sözü.’”

 Yehova Tanrı kimseye öç alma yetkisi vermez. Kendi belirlediği zamanda adaletin yerine getirilmesini sağlayacaktır. Daha fazla bilgi almak için “Adalet Yakarışları Bir Gün İşitilecek mi?” makalesini okuyabilirsiniz.