Юнус 4:1–11
4 Юнусга бу сира ҳам ёқмай, ғазаби қайнаб кетди.
2 Шунда у Яҳовага ибодат қила бошлади: «Эҳ Яҳова, ўз юртимдаёқ шундай бўлишидан қўрққан эдим! Таршишга қочиб кетмоқчи бўлганимнинг сабаби ҳам шу эди+. Чунки Сен раҳмдил* ва шафқатли, сабр-тоқатли* ва меҳр-садоқатга бой Худо+ эканингни, фалокат ёғдириш ниятингдан қайтишингни билардим.
3 Эй Яҳова, ўтинаман, жонимни* олиб қўя қол, чунки яшаганимдан кўра ўлганим яхшироқ»+.
4 Яҳова эса ундан: «Ғазабланишга ҳақлиман деб ўйлайсанми?» — деб сўради.
5 Сўнг Юнус Ниневиядан чиқиб, шаҳарнинг шарқ томонига бориб ўтирди. У ўзига бир чайла ясади-да, унинг соясида ўтириб, шаҳар билан нима юз беришини кузатди+.
6 Кейин Тангри Яҳова Юнуснинг бошига соя бўлсин, азобини енгиллатсин деб, қовоқ* ўстирди. Юнус уни кўриб ниҳоятда қувониб кетди.
7 Бироқ эртаси куни тонг отганда, ҳақ Тангри бир қуртни юборди ва бу қурт қовоқни кемира бошлади. Охири қовоқ қуриб қолди.
8 Қуёш кўтарилганда Худо шарқдан гармсел юборди. Қуёш Юнуснинг бошини шу қадар қаттиқ қиздирдики, у ҳушидан кета бошлади. Шунда Юнус ўзига ўлим тилаб: «Яшаганимдан кўра, ўлиб кетганим яхшироқ»+,— деди.
9 Худо Юнусдан: «Битта қовоқни деб ғазабланишга ҳақлиман деб ўйлайсанми?» — дея сўради+.
У: «Албатта ҳақлиман! Ғазабланганимдан ҳатто ўлишга ҳам тайёрман»,— деб жавоб берди.
10 Аммо Яҳова шундай деди: «Сен ўзинг меҳнат қилиб ўстирмаган, бир кечада ўсиб чиқиб, бирпасда қуриб қолган қовоққа шунча ачиняпсанми?!
11 Буюк Ниневия+ шаҳрида эса талайгина ҳайвонларни ҳисобга олмаганда, яхшини ёмондан* ажрата олмайдиган 120 000 дан зиёд одам бор-ку! Нега Мен уларга раҳм қилмаслигим керак?!»+
Изоҳлар
^ Ёки «марҳаматли».
^ Ёки «ғазабланишга шошмайдиган».
^ Ёки «ҳаётимни».
^ Бошқа вариант «канакунжут».
^ Ёки «ўнг қўлини чап қўлидан».
