Ҳикматлар 14:1–35
14 Доно хотин ўз оиласини* мустаҳкамлайди+,Аҳмоқ хотин эса уни ўз қўллари билан бузади.
2 Тўғри йўлдан юрган Яҳовадан қўрқади,Эгри йўлдан юрган эса Ундан жирканади.
3 Аҳмоқнинг такаббур тили таёқдай тегади,Донони эса тили ҳимоялайди.
4 Қорамоли йўқ уйнинг охури тоза туради,Аммо буқанинг кучи билан мўл ҳосил олинади.
5 Ишончли гувоҳ ёлғон сўзламайди,Сохта гувоҳнинг нафасидан эса ёлғон уфуриб туради+.
6 Мазахчи донолик излайди-ю, аммо топа олмайди,Фаҳм-фаросатли эса билимни тезда ўзлаштиради+.
7 Аҳмоқдан узоқроқ юр,Зеро, унинг оғзидан доно сўз чиқмайди+.
8 Заковатлининг донолиги ўз йўлини тушунганидадир,Нодонлар эса аҳмоқлиги туфайли алданади*+.
9 Хато қилиб, буни ҳазилга йўядиганлар аҳмоқдир+,Тўғрилар эса ярашишга тайёр бўлади.
10 Юрак ўз дардини ўзи билади,Севинчини ҳам фақат ўзи ҳис қилади.
11 Ёвузларнинг уйи йўқ қилинади+,Тўғриларнинг чодири эса обод бўлади.
12 Шундай йўл борки, у одамга тўғри бўлиб кўринади+,Аммо охири ўлимга олиб боради+.
13 Ҳатто кулганда ҳам юрак оғрийди,Баъзан шодлик ҳам қайғу билан тугайди.
14 Ўзбошимча қилмишининг оқибатини тотади+,Яхши инсон эса меҳнатининг мукофотини олади+.
15 Содда ҳар бир сўзга ишонади,Заковатли эса ҳар бир қадамини ўйлаб босади+.
16 Доно эҳтиёткор бўлиб, ёвузликдан юз ўгиради,Нодон эса бепарво* ва манмандир.
17 Жаҳли тез одам аҳмоқлик қилади+,Мулоҳазакор одам эса нафратга дучор бўлади.
18 Содда аҳмоқликни мерос қилиб олади,Заковатли инсонга эса билим тожи кийдирилади+.
19 Ёмон одамлар яхши одамга таъзим қилади,Ёвузлар одилнинг дарвозаси олдида бош эгади.
20 Қашшоқдан ҳатто яқини ҳам нафратланади+,Бойнинг дўстлари эса кўп бўлади+.
21 Яқинидан жирканган гуноҳ қилади,Бечорага раҳм-шафқатли бўлган эса бахтлидир+.
22 Ёвузликни ният қилганлар йўлдан адашади.
Яхшиликни ният қилганлар эса меҳр-садоқату вафога эришади+.
23 Ҳар қандай меҳнатнинг фойдаси бор,Қуруқ гап эса йўқчиликка олиб келади+.
24 Дононинг тожи — унинг бойлиги,Аҳмоқнинг ишлари эса аҳмоқликка етаклайди+.
25 Ишончли гувоҳ жонларни сақлаб қолади.Алдоқчининг нафасидан эса ёлғон уфуриб туради.
26 Яҳовадан қўрққаннинг ишончи мустаҳкамдир+,У фарзандлари учун бошпана бўлади+.
27 Яҳовадан қўрқиш ҳаёт булоғидир,У инсонни ўлим тузоқларидан асрайди.
28 Халқнинг кўплиги — шоҳнинг улуғворлиги+,Халқнинг камлиги эса шоҳнинг ҳалокатидир.
29 Жаҳлини тийган ақл-идроклидир+,Бесабр эса аҳмоқлигини кўрсатади+.
30 Хотиржам юрак танага ҳаёт бахш этади,Ҳасадгўйлик эса суякларни чиритади+.
31 Бечорани алдаган Яратувчини ҳақорат қилади+,Камбағалга раҳм-шафқат қилган эса Парвардигорни улуғлайди+.
32 Ёвузни ўз ёвузлиги йиқитади,Одилнинг бенуқсонлиги эса унга паноҳ бўлади+.
33 Донолик фаросатли одамнинг қалбидан жой эгаллайди+,Нодонлар орасида эса ўзини кўз-кўз қилади.
34 Одиллик халқни юксалтиради+,Гуноҳ эса уни иснодга қолдиради.
35 Фаҳм-фаросатли хизматкордан шоҳ мамнун бўлади+,Ориятсиз хизматкорга эса ғазабини сочади+.
