ᲝᲑᲘᲠᲔᲨᲘ 158
ვედეგვიანენს!
(აბაკუმი 2:3)
1. ზღვა, დოლო, გვალა,
მურიცხეფ, ჩხანა,
სქან ნახელუან,
მუ სარკო რე, მუმა.
ვორწყეთ, ამდღარ დროს
ირფელს ორკჷ სქან ხე,
მარა მუშ დროს სი,
სქან ხეთ კინ გასქვამენქ.
(ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)
ხოლოს რე დრო ნანატრ,
ველუთ თე დღას არძა.
რთხინთ, მოთვენაქ ვამდინან.
მუჭოთ სერს დღაშ მოჸუნს,
ჭვემა დიხას შოლუნს,
თეშ თე დღა მურს, ხოლოს რე,
ვედეგვიანენს!
2. გიჸორს დო გონატრ
სქან ხეშ გუნაჭყეფ,
მარა ელუქ დროს,
ღურაშ ლურშე ირსხე.
მუმა, რთხინთ ძალას,
გურ ვეგიბტახათ,
მიფთვინათ, ბჯერდან,
თე დღა მოურს მალას.
(ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)
ხოლოს რე დრო ნანატრ,
ველუთ თე დღას არძა.
რთხინთ, მოთვენაქ ვამდინან.
მუჭოთ სერს დღაშ მოჸუნს,
ჭვემა დიხას შოლუნს,
თეშ თე დღა მურს, ხოლოს რე,
ვედეგვიანენს!
3. ალალ გურს გორუნქ, სი დიდ მოთვენათ
დო არზენქ მენდის, სიცოცხლეს მომავალს.
სქან გვერდით, მუმა, ჩქი ხოლო ფხანდენთ,
ჩქინ დროს ვა ბზოგენთ დო სქან ხოლოს ვორეთ.
(ᲛᲘᲝᲑᲘᲠᲐᲚ)
ხოლოს რე დრო ნანატრ,
ველუთ თე დღას არძა.
რთხინთ, მოთვენაქ ვამდინან.
მუჭოთ სერს დღაშ მოჸუნს,
ჭვემა დიხას შოლუნს,
თეშ თე დღა მურს, ხოლოს რე,
ვედეგვიანენს!
მუმა თე დღას ვუჯინეთ!
(ქოძირით კოლ. 1:11)
