Abantu bangase bangagcini nje kuphela ngokubandlulula abantu bakwelinye izwe, uhlanga, isizwe noma ulimi kodwa bangase babandlulule nabantu benkolo ehlukile, ubulili obuhlukile, noma isigaba sokuphila esihlukile. Abanye bababukela phansi abanye abantu ngenxa yeminyaka yabo, imfundo, ukukhubazeka noma indlela ababukeka ngayo. Noma kunjalo, bazibona bengenalo ubandlululo.

Kungenzeka yini nawe ukuthi unalo ubandlululo? Abaningi bethu bayakwazi ukubona umuntu onobandlululo. Kodwa kungase kube nzima ukubona uma kuyithi esinalo. Iqiniso liwukuthi sonke sinalo ubandlululo ngezinga elithile. Uprofesa wezenhlalo uDavid Williams uthi lapho abantu benombono ongemuhle ngeqembu elithile, bese behlangana nomuntu walelo qembu, “bamphatha ngendlela ehlukile bengaboni nokubona ukuthi bamphathe ngaleyo ndlela.”

Ngokwesibonelo, ezweni eliseBalkan lapho kuhlala khona uJovica, kunohlanga olunabantu abambalwa olungathandwa. Uthi: “Ngangicabanga ukuthi akekho umuntu olungile walolo hlanga. Kodwa ngangingaboni ukuthi nginobandlululo. Ngangizitshela ukuthi vele ‘lokhu kuyiqiniso.’”

Ohulumeni abaningi babeka imithetho elwa nobandlululo nezinye izindlela zokucwasa. Noma kunjalo, ubandlululo lulokhu lukhona. Kungani? Kungenxa yokuthi leyo mithetho ilawula izenzo zomuntu kuphela. Ngeke ikwazi ukulawula imicabango nemizwa yakhe. Kanti ubandlululo luqala engqondweni nasenhliziyweni yomuntu. Uma kunjalo, ingabe imizamo yokulwa nobandlululo ayisoze yaphumelela? Likhona yini ikhambi lobandlululo?